24/1/18:

Να συνεχίσεις να υπάρχεις φίλε μου
πέρα από τη μοναξιά των άστρων!
Το φως σου να νικάει
τον περιορισμό του χρόνου!
Αν νιώθεις μόνος
φύγε μακριά από τα θολά
φώτα της πόλης
Στάσου στο πιο σκοτεινό
σημείο που θα βρεις
ώστε να θαυμάσεις
την απεραντοσύνη του σύμπαντος
για να νιώσεις μέρος
του θαύματος της Ζωής!
Να υπάρχεις με την παρήγορη γνώση
πως εκείνη που σου λείπει
κάπου θα στέκεται επίσης απομονωμένη
και θα κοιτάζει την ίδια ακριβώς στιγμή με εσένα
με τα γεμάτα θαυμασμό μάτια της
τα ίδια ποθητά αστέρια!
Κι αν τρεμοπαίζουν οι εικόνες
των πιο βαθιών επιθυμιών της
πάνω στις αλμυρές σταγόνες των δακρύων της
να είσαι εσύ εκείνος που κάποτε
με τα τρυφερά αλλα και αποφασιστικά του χέρια
θα σβήσει αυτές τις εικόνες
ώστε να κερδίσεις την αφοσίωση
αλλά και την αγάπη τους!
Από πάντα άλλωστε άξιζες
αυτή τη θλιμμένη χαρά!
Το σύμπαν είναι η Ποίηση της πραγματικότητας!
Μην αισθάνεσαι μικρός και ασήμαντος μπροστά του
εσύ κόκκε σκόνης!