Ο Cesare Pavese (Σαν Στέφανο Μπέλμπο 9/9/1908 – Τορίνο 26/8/1950) υπήρξε ένας σημαντικός Ιταλός πεζογράφος και ποιητής. Γεννήθηκε και έζησε στον Ιταλικό βορά όπου αυτό συνέβαλε στο να γίνει κεντρικό θέμα της ποίησης του. Κατόρθωσε να δημιουργήσει ποίηση σε μια εντελώς αντιποιητική πόλη όπως εξομολογείται και η φίλη του Natalia Ginzburg και τα ποιήματα του περιγράφουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την Ιταλία της δεκαετίας του 1930. Είχε βραβευθεί για τα πεζογραφήματα του αλλά η ποίηση αν και φτωχότερη σε ποσότητα διατηρούσε υψηλό το ειλικρινές συναίσθημα του ποιητή με αποτέλεσμα να δώσει ο ίδιος τέλος στη ζωή του λόγω των συνεχόμενων συναισθηματικών κρίσεων, σε ένα δωμάτιο του ξενοδοχείου ‘’Η Ρώμη’’ τον Αύγουστο του 1950, ήταν τότε μόλις 42 ετών.
Η ποίηση του χωρίζεται σε δύο μέρη, το πρώτο αποτελείται από ποιήματα που τα έγραψε νέος σε πρόζα, με στόχο να ενώσει την ποίηση με την αφήγηση, αποτέλεσμα αυτού του στόχου ήταν η δημιουργία της πρώτης του ποιητικής συλλογής με τίτλο ‘’Η δουλειά κουράζει’’ που ήταν ουσιαστικά ένα μυθιστόρημα σε στίχους. Το δεύτερο μέρος το έγραψε κοντά στο τέλος της ζωής του και η θεματική του αποτελείται από ερωτικές παραληρήσεις του ποιητή, υπήρξε παράλληλα και το κύκνειο άσμα του.
Ο Pavese αύξησε κατά έναν άνθρωπο τον μακρύ κατάλογο των αυτοχείρων ποιητών όπου δυστυχώς συνεχίζει να πληθαίνει. Η φιλοσοφία του είναι εξίσου σημαντική και παρουσιάζεται μέσα στο προσωπικό του ημερολόγιο που κυκλοφόρησε ύστερα από δύο χρόνια από τον θάνατο του με τίτλο ‘’Η τέχνη του ζήν’’. Πρόκειται για αγωνιώδεις στοχασμούς που περιστρέφονται κυρίως γύρω από την οντότητα γυναίκα καθώς και κοινωνικές παρατηρήσεις που στοχεύουν την ιδιοσυγκρασία της κοινωνίας στο κεφάλι.
Ως πεζογράφος διέπρεψε και βραβεύθηκε αλλά εφόσον το ήθος του κυμαίνονταν σε υψηλά επίπεδα η επιτυχία που είχε δεν του δώρισε την χαρά και παρέμεινε απλός και λιτός. Οι φίλοι του παρατηρώντας την συμπεριφορά του, έλεγαν πως η επιτυχία δεν του έδινε καμία ευχαρίστηση καθώς έδειχνε ανίκανος να ευχαριστηθεί τα πράγματα και να τα αγαπήσει, παρά μόνο μετά. Ο ίδιος έλεγε πως είχε φθάσει στο σημείο να γνωρίζει σε βάθος την τέχνη του, τόσο που δεν του προσέφερε πια κανένα μυστικό και χωρίς πια μυστικά το ενδιαφέρον του είχε πλέον χαθεί. Όπως και το ενδιαφέρον για τους φίλους του που δεν μπορούσαν να τον πείσουν να αγαπήσει την καθημερινή ανία της ύπαρξης που εξελίσσεται μονότονα και φαινομενικά χωρίς μυστικά. Βασική αιτία της τελευταίας του πράξης ήταν ακόμη μια ερωτική απογοήτευση, η Αμερικανίδα ηθοποιός Constants Dowling υπήρξε η τελευταία γυναίκα που αγάπησε ήταν για τον ποιητή ‘’εκείνη που ήρθε από τη θάλασσα’’.
Συνολικά το αρκετά πληθωρικό έργο του αποτελείται από δέκα μυθιστορήματα, δύο τόμους διηγημάτων, δύο ποιητικές συλλογές, μία συλλογή διαλογικών κειμένων κι ένα πλήθος λογοτεχνικών άρθρων και μεταφράσεων, που του επέτρεψαν να αναδειχθεί σε μία από τις πλέον σημαντικές προσωπικότητες των Ιταλικών γραμμάτων του περασμένου αιώνα.
Ήρθαμε στον κόσμο για να αλλάξουμε τη μοίρα σε ελευθερία
και τη φύση σε αιτιότητα.
