Σου το είχα πει...
δεν είμαι σαν τους άλλους!
Θα νοσταλγώ τις στιγμές εκείνες
που γινόμουν παιδί μαζί σου!
Και ένας ανόητος έφηβος
που δεν λογαριάζει τα ξένα βλέμματα!
Δεν μπορώ να σβήσω από τη μνήμη μου
όσο σουβλερός και να είναι ο πόνος που νιώθω
πάνω στο μοναχικό ξανά κορμί μου
όλα όσα ζήσαμε σε αυτό τον περιορισμένο χρόνο
Έγινες η καλύτερη στιγμή της ζωής μου!
Το πιο γεμάτο καλοκαίρι μου!
Αλλά η ζωή ξέρει να παίρνει, όχι μόνο να δίνει!
Μου έδωσε ένα όνειρο
Και το ρούφηξα μέχρι το μεδούλι!
Carpe Diem!
Όπως έγραψε κάποτε
εκείνος ο Λατίνος ποιητής
Αλλά δεν μου αρκεί!
Μήπως είμαι αχάριστος;
Απλά δεν ήθελα να γίνεις ανάμνηση!
Δεν μου ταιριάζουν οι αναμνήσεις!
Όχι άλλες αναμνήσεις!
Θέλω να ζήσω!
Αυτό που δεν ζουν τα άλλα ζευγάρια!
Ξέρεις... εκείνα που κάνουν έρωτα στα μουγγά
με κλειστά φώτα, βιαστικά, σαν να κάνουν αγγαρεία
κλεισμένα σε εκείνα τα νοικιασμένα μίζερα δυάρια
με τους λερωμένους από τα καυσαέρια τοίχους
τους περίεργους γείτονες σε κάθε μεριά
και τις κοινές υποχρεώσεις που αποκαλούν ευθύνες!
Εκείνα τα ζευγάρια που μένουν μαζί
επειδή έχουν συνηθίσει μέχρι αηδίας
τις νοσηρές τους άκαμπτες υπάρξεις
Εκείνα τα ζευγάρια με τον νόμιμο τίτλο ΄΄Δεσμευμένοι΄΄
που ψάχνουν τρόπους για να ξεφύγουν
από την καθημερινή τους ρουτίνα
με πρόχειρους καβγάδες
ανόητες εκπομπές στην τηλεόραση
ξενύχτι στα λεγόμενα κοινωνικά δίκτυα
και αφορμές για στήσιμο στις ουρές
κάποιας δημόσιας υπηρεσίας
Εκείνα τα ζευγάρια, που ακολουθεί
ο ένας τον άλλο, για να βγάλουν μια υποχρέωση
όπως επισκέψεις σε γάμους
συναντήσεις σε ταβέρνες και μπαρ
με ανθρώπους που τους είναι τόσο όμοιοι
ώστε βρίσκουν πάντα χρόνο
για να μιλήσουν για την κοινή τους μοίρα!
Δεν είναι αυτή μια επιθυμητή ζωή
Είναι μια διαρκή βλασφημία
προς τις καλές πλευρές της ανθρώπινης φύσης
Όσες καλές πλευρές έχουν απομείνει
σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς
Δεν μου ταιριάζει η κοινή αντίληψη
της ήδη επιλεγμένης ζωής
από τρίτους παράγοντες
Μου ταιριάζει το ξάφνιασμα
ενός αναπάντεχου ξυπνήματος
Με φιλιά, χάδια και λόγια βγαλμένα
από τα πιο ειλικρινή αισθήματα
Μου ταιριάζει η ευχάριστη ανωριμότητα
απόδειξη της νεανικότητας και της Ζωής
Θέλω να με κοιτάζουν συγκινημένα μάτια
και να φιλώ τρεμάμενα χείλη
Η ζωή δεν έχει κανένα νόημα
αν δεν έχεις δίπλα σου έναν άνθρωπο
που δεν φοβάσαι να αγαπήσεις!
Στο είχα πει....
Δεν είμαι σαν τους άλλους!
δεν είμαι σαν τους άλλους!
Θα νοσταλγώ τις στιγμές εκείνες
που γινόμουν παιδί μαζί σου!
Και ένας ανόητος έφηβος
που δεν λογαριάζει τα ξένα βλέμματα!
Δεν μπορώ να σβήσω από τη μνήμη μου
όσο σουβλερός και να είναι ο πόνος που νιώθω
πάνω στο μοναχικό ξανά κορμί μου
όλα όσα ζήσαμε σε αυτό τον περιορισμένο χρόνο
Έγινες η καλύτερη στιγμή της ζωής μου!
Το πιο γεμάτο καλοκαίρι μου!
Αλλά η ζωή ξέρει να παίρνει, όχι μόνο να δίνει!
Μου έδωσε ένα όνειρο
Και το ρούφηξα μέχρι το μεδούλι!
Carpe Diem!
Όπως έγραψε κάποτε
εκείνος ο Λατίνος ποιητής
Αλλά δεν μου αρκεί!
Μήπως είμαι αχάριστος;
Απλά δεν ήθελα να γίνεις ανάμνηση!
Δεν μου ταιριάζουν οι αναμνήσεις!
Όχι άλλες αναμνήσεις!
Θέλω να ζήσω!
Αυτό που δεν ζουν τα άλλα ζευγάρια!
Ξέρεις... εκείνα που κάνουν έρωτα στα μουγγά
με κλειστά φώτα, βιαστικά, σαν να κάνουν αγγαρεία
κλεισμένα σε εκείνα τα νοικιασμένα μίζερα δυάρια
με τους λερωμένους από τα καυσαέρια τοίχους
τους περίεργους γείτονες σε κάθε μεριά
και τις κοινές υποχρεώσεις που αποκαλούν ευθύνες!
Εκείνα τα ζευγάρια που μένουν μαζί
επειδή έχουν συνηθίσει μέχρι αηδίας
τις νοσηρές τους άκαμπτες υπάρξεις
Εκείνα τα ζευγάρια με τον νόμιμο τίτλο ΄΄Δεσμευμένοι΄΄
που ψάχνουν τρόπους για να ξεφύγουν
από την καθημερινή τους ρουτίνα
με πρόχειρους καβγάδες
ανόητες εκπομπές στην τηλεόραση
ξενύχτι στα λεγόμενα κοινωνικά δίκτυα
και αφορμές για στήσιμο στις ουρές
κάποιας δημόσιας υπηρεσίας
Εκείνα τα ζευγάρια, που ακολουθεί
ο ένας τον άλλο, για να βγάλουν μια υποχρέωση
όπως επισκέψεις σε γάμους
συναντήσεις σε ταβέρνες και μπαρ
με ανθρώπους που τους είναι τόσο όμοιοι
ώστε βρίσκουν πάντα χρόνο
για να μιλήσουν για την κοινή τους μοίρα!
Δεν είναι αυτή μια επιθυμητή ζωή
Είναι μια διαρκή βλασφημία
προς τις καλές πλευρές της ανθρώπινης φύσης
Όσες καλές πλευρές έχουν απομείνει
σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς
Δεν μου ταιριάζει η κοινή αντίληψη
της ήδη επιλεγμένης ζωής
από τρίτους παράγοντες
Μου ταιριάζει το ξάφνιασμα
ενός αναπάντεχου ξυπνήματος
Με φιλιά, χάδια και λόγια βγαλμένα
από τα πιο ειλικρινή αισθήματα
Μου ταιριάζει η ευχάριστη ανωριμότητα
απόδειξη της νεανικότητας και της Ζωής
Θέλω να με κοιτάζουν συγκινημένα μάτια
και να φιλώ τρεμάμενα χείλη
Η ζωή δεν έχει κανένα νόημα
αν δεν έχεις δίπλα σου έναν άνθρωπο
που δεν φοβάσαι να αγαπήσεις!
Στο είχα πει....
Δεν είμαι σαν τους άλλους!
