Βάλε τη φριχτή μάσκα που διαπρέπει
βγάλε την καρδιά σου από την τσέπη
Και συνέθλιψε με μίσος γνωστικό
δεν είναι ζωή, το φθηνό πλαστικό
Αυτή μόνο σου ταιριάζει!
Αυτή μόνο δεν σε διχάζει!
Είσαι πλέον ένας παραχαράκτης μόνο
μια προσωπικότητα δεν κάνει φόνο!
Ένας χαρακτήρας απόλυτα καθαρός
ένας ουρανός δίχως Ήλιο νεκρός!
Αρκετά κουράστηκες να παριστάνεις
πως έχεις καρδιά για να ζεστάνεις
Κοίταξε μπροστά σου στον καθρέφτη
δεν φοβάσαι πλέον πια τον θηρευτή
Γίνε ένα με το σώμα σου που φθίνει
μια εικόνα που πιστός θε να τη φτύνει
Βλάσφημος, νεκρός, δουλοπάροικος
μιας χώρας ανύπαρκτης φύλαρχος
Δεν βαρέθηκες ποτέ σου να ζητάς
τα αντικείμενα σύντομα να αποκτάς
Μόδα, τεχνολογία, και όλα τα λοιπά
του καπιταλισμού όλα τα ιδανικά
Σκλάβος είσαι, πάντα θα παραμείνεις
προσκυνητής που ποτέ δεν κρίνεις
Μιας ιδέας νέας, δήθεν ανθρωπιστικής
μια μάσκα είναι δόξας πανηγυρικής
Αυτή μόνο σου ταιριάζει!
Αυτή μόνο δεν σε διχάζει!
