Ο ποιητής είναι μόνος του!
Πολλές προσωπικότητες κερδίζουν μονάχα
σε μια τέτοιας ποιότητας ζωή!
Υποβιβασμένες σε μικρούς εαυτούληδες
Κατακερματισμένες ανυπόστατες προσωπικότητες
σε κατάλληλους καιρούς προσαρμοσμένες
όπου η κοινωνική εικόνα
είναι η μόνη που έχει κάθε αξία
δοσμένη από ταιριαστές μάσκες
Τρομακτικά ευχάριστες
με ένα κατάλληλο αγαλμάτινο πλατύ χαμόγελο
προς όλες τις κατευθύνσεις!
Δεν θα χάσω τον χαρακτήρα μου
για χάριν της όποιας πρόσκαιρης απόλαυσης!
Μήτε για να αποφύγω τις συχνές αναφορές
στα όσα με πνίγουν βίαια
καθώς ξαγρυπνώ σαν νεκρούς τις αναμνήσεις
μιας απεχθούς πραγματικότητας!
Και ο ποιητής είναι μόνος του...
Πάντοτε ήταν μόνος του!
Κλεισμένος σε φανταστικούς λαβυρίνθους
στις αυλακώσεις του μυαλού του...
Κλεισμένος σε μικρά σκοτεινά σπίτια
γεμάτα χαρτιά πεταμένα δω κι εκεί
σαν αποτυχημένα σήματα sos
για έναν κόσμο που δεν τα βλέπει!
Έναν κόσμο δίχως ίχνος ενσυναίσθησης
που συνεχώς παλεύει εγωιστικά
για να σώσει ένα κορμί
στερεμένο από αίμα και από ανάσα!
Ένα κομμάτι κρέας που έχει τη δύναμη
να προχωρά στα δυο του πόδια
αλλά επιλέγει τα χέρια του να κρέμονται
μουδιασμένα από την αχρηστία, σαν παράλυτα
αντί να αγκαλιάζουν δυνατά!
Για αυτό τον λόγο ο ποιητής ήταν πάντα μόνος του!
Αρνήθηκε να παρομοιάσει τον άνθρωπο
με αυτή την ακραία σαδιστική δημιουργία
ενός όντος που προτιμά να υποφέρει πραγματικότητες
από το να εναντιωθεί με σθένος στην ασχήμια!
Κάθε άνθρωπος παίρνει λοιπόν την όψη που του αξίζει!
Επέλεξε αν θα είσαι ένα τέρας
ή κοπιαστικά σεβαστό δημιούργημα
μιας ένδοξης φύσης!
