Αχ θάλασσα μου, μια ιστορία θέλω να σου πω
για μια κοπέλα, που έψαχνε μια σταθερή στεριά
Ζητούσε στα πάντα έναν γνώριμο, απλό σκοπό
και ήμουνα σπασμένη βαρκούλα στην ακρογιαλιά
Αχ θάλασσα μου, τις μοναχικές νύχτες σε κοιτώ
βλέπω τα μάτια της, καθρεπτίζονται στα νερά σου
Αλλά με διχάζουν, όταν μου ζητάνε να σχιστώ
Αλλά με διχάζουν, όταν μου ζητάνε να σχιστώ
Αγάπη, στάζω αίμα, πάνω στα άγρια φτερά σου
Κοιτάζω τον ξάστερο ουρανό για απαντήσεις
ψάχνω τα αστέρια μου, που παρέμεναν θλιμμένα
Σου ζητώ μονάχα, νοσταλγικά να μου φιλήσεις
τα παιδικά μου όνειρα που πέθαναν για σένα
Κοιτάζω μπροστά το μέλλον μου ώστε να διασώσω
την ουσία που δεν βρήκα ποτέ στο άρωμα σου
Για να αφεθώ, να μην διστάσω και να ενδώσω