9/8/17

Ψάχνω να βρω μες τα βάθη του μυαλού μου

το ποίημα που είχα αφήσει στη μέση

Οι στιγμές του άβουλου ονείρου μου

πίκρα παιδιού που δεν μπορεί να παίξει

Μου λες πως είσαι παιδί ακόμα, Σόνια

μεγάλη που δεν ξέρεις να κάνεις πίσω

Με δάκρυα λερώνω τώρα τα σεντόνια

τη μυρωδιά σου θέλω ξανά να μυρίσω

Με φειδώ λένε η αγάπη ξεκινά
δεν μου δόθηκε ευκαιρία να μάθω
Κοιτώ πάνω στη θάλασσα τα φωτεινά
αστέρια, που τον χάρτη τους αναπλάθω

Προσγειώνομαι άτσαλα απ' τον ουρανό

βλέπω τα πράματα τελικά πως έχουν

και ύστερα παρακαλάω τον καιρό

να εμφανιστούν σύννεφα που βρέχουν

Δεν μου ταιριάζει αυτή η εποχή μάλλον

είναι φωτεινή για μένα και δεν αντέχω

Άλλαξε άξαφνα το δικό μου περιβάλλον

θέλω ξανά στην αγκαλιά μου να σ' έχω