Θυμάσαι κάποτε που τραγουδούσαμε
Δεν θα περά
Δεν θα περάσει ο φασισμός;
Τελικά πέρασε!
Ανάλογα τις εποχές
άλλαζαν απλά το όνομα του!
Πλέον τον ονομάζουν Δημοκρατία!
Απόδειξη πως όσο περισσότερο μιλάνε για αυτή
τόσο λιγότερο υπάρχει!
Όπως και η Ελευθερία
αυτό το ανθρώπινο κατασκεύασμα
Διότι στη φύση η ελευθερία
είναι δικαίωμα
ενώ στον άνθρωπο
λειτούργημα!
Γίνε ο δημιουργός της επιτέλους!
Εσύ μικρέ
Εσύ τιποτένιε οραματιστή
Δειλέ που κοιτάζεις τα γεγονότα
όπως τις σκηνές ενός έργου
Δεν είναι ταινία η ζωή σου!
Όχι δεν είναι!
Αλλά είναι βολικά τα παραμύθια
που παρακολουθείς τόσα χρόνια
Σε ανακουφίζουν από την οδύνη
της ταλαιπωρημένης σου ζωής
Εθισμένος είσαι
σε κάθε είδους νόμιμο ναρκωτικό
Σε έμαθαν πως ο καλός πάντα κερδίζει
το δίκαιο στη ζωή του
Ο ερωτευμένος αμείβεται
με μια όμορφη ξέγνοιαστη ζωή
Ο φίλος βρίσκεται πάντα δίπλα σου
Η οικογένεια είναι οι δικοί σου άνθρωποι
και άλλα πολλά!
Το θέμα είναι πως
τα τραγουδάκια εκείνα
που τραγουδούσαμε στο σχολείο
στις γιορτές
χαρούμενοι για κάποια δημοκρατία
ήταν επιλεγμένα
από εκείνους που μιλάνε για αυτή
πάντα παθιασμένα!
