Κάθε ημέρα είναι ένας μικρός θάνατος
Μας σκοτώνει αργά και βασανιστικά
Οι στιγμές μας είναι σταγόνες από μνήμες
που πέφτουν πάνω στα μάτια
Και εμείς ανήμποροι να αντιδράσουμε
απλά υποφέρουμε την επανάληψη
αυτού του μαρτυρίου!
Κάποιος ανόητος θα πει να μην υποφέρουμε
από αυτές τις μικρές σταγόνες
Από σταγόνες όμως σαν αυτές
δημιουργούνται οι λίμνες και τα ποτάμια!
Μελαγχολούμε στη σκέψη πως θα μπορούσαν
να μην χάνονται τόσο στιγμιαία
Να μην δημιουργούν σκηνές σαν από ταινία
πάνω στα κλειστά από φόβο μάτια
Να μην σπάνε σε μικρές, σχεδόν ανεπαίσθητες εικόνες
σαν αιχμηρά κομμάτια ενός καθρέπτη
Περαστικοί είμαστε σε αυτή τη ζωή
Πεθαίνουμε σαν να μην υπήρξαμε ποτέ!
Το ποιος θα μας θυμάται, ο μεγαλύτερος μας φόβος!
Από τις μνήμες όμως δημιουργείται ο κάθε άνθρωπος
Είτε τις επιλέγει είτε όχι!
Μας σκοτώνει αργά και βασανιστικά
Οι στιγμές μας είναι σταγόνες από μνήμες
που πέφτουν πάνω στα μάτια
Και εμείς ανήμποροι να αντιδράσουμε
απλά υποφέρουμε την επανάληψη
αυτού του μαρτυρίου!
Κάποιος ανόητος θα πει να μην υποφέρουμε
από αυτές τις μικρές σταγόνες
Από σταγόνες όμως σαν αυτές
δημιουργούνται οι λίμνες και τα ποτάμια!
Μελαγχολούμε στη σκέψη πως θα μπορούσαν
να μην χάνονται τόσο στιγμιαία
Να μην δημιουργούν σκηνές σαν από ταινία
πάνω στα κλειστά από φόβο μάτια
Να μην σπάνε σε μικρές, σχεδόν ανεπαίσθητες εικόνες
σαν αιχμηρά κομμάτια ενός καθρέπτη
Περαστικοί είμαστε σε αυτή τη ζωή
Πεθαίνουμε σαν να μην υπήρξαμε ποτέ!
Το ποιος θα μας θυμάται, ο μεγαλύτερος μας φόβος!
Από τις μνήμες όμως δημιουργείται ο κάθε άνθρωπος
Είτε τις επιλέγει είτε όχι!
