Γεννάω εύκολα το μίσος
Όταν αλήθειες ξεστομίζω δίχως δισταγμό
Δεν μου ταιριάζει το ''ίσως''
Ούτε τα ''πρέπει'' που με στέλνουν στον γκρεμό
Είναι η ζωή ένα ψέμα
Ένα Λούνα Πάρκ που ξοδεύεις διασκεδάζοντας
Αξίζεις μόλις ένα κέρμα
Γιατί μαζεύεσαι κρυμμένος ουρλιάζοντας
Η ζωή είναι εκεί έξω
Όχι εκεί που με υποσχέσεις σε κλείνουν
Αν είσαι στην απέξω
Με ψίχουλα σου ζητάνε να σε φτύνουν
Περνάω ανάμεσα από τοίχους
Ανθρώπινα κτήνη, άβουλα όντα της ντροπής
Γράφω με αίμα τους στίχους
Δεν μου ταιριάζει η ησυχία και η ασφάλεια της σιωπής
Είμαι γεμάτος από πόνο
Που επιθυμεί ταιριαστό άνθρωπο να βρει
Να του προσφέρει χρόνο
Μόνο έτσι να σωθεί κάποιο όνειρο μπορεί
Η ζωή σημαίνει ελευθερία
Αν τη χάσεις είσαι ένας νεκρός οργανισμός
Ηθικά ξεπουλιέσαι στην πορεία
Οι ερινύες σε ακολουθούν, δίκαιος ο κατατρεγμός
