Καλώς Ήλθατε!

Το παρόν ιστολόγιο έχει ως σκοπό την προβολή της ποίησης, έχοντας για οδηγό την προσωπική μου αγάπη. Επίσης δημιουργήθηκε με την επιθυμία της ανταλλαγής απόψεων και την επικοινωνία ανθρώπων με κοινά πάθη και ανησυχίες. Η όλη ιδέα της δημιουργίας αυτού είναι να δοθεί βάρος ιδιαίτερα στον ελεύθερο στοχασμό.

Παρασκευή 5 Ιανουαρίου 2024

5/1/24: 4:00

Όταν σβήσουν τα φώτα
τι θα δούμε;
Ίσκιους ονείρων
να περιφέρονται
σαν άστεγοι
σε πόλεις απάνθρωπες;
Απελπισμένους ναρκομανείς
νοσταλγούς των κατασκευασμένων
για τα πλήθη του κόσμου
εορταστικών περιόδων
ή μήπως μοναχικούς διαβάτες
άδειων πεζόδρομων
την ώρα που κλείνουν
τα καταστήματα
ώστε να αισθάνονται
σαν να τους κλείνουν
την πόρτα στο σπίτι!
Όποτε κάθε φορά που σβήνουν τα φώτα
μετά το πέρας κάθε εορταστικής περιόδου
αναρωτήσου τους λόγους που τα άνοιξαν!
Και ο κόσμος δεν θα μοιάζει ποτέ ξανά ίδιος
ποτέ ξανά γνώριμος, ασφαλής, αφελώς όμορφος
Και η κάθε ομορφιά του, θα μοιάζει πλέον
ένας προσωπικός αγώνας
δεν θα είναι ποτέ ξανά ένα πιάτο σερβιρισμένο! 
Να είσαι έτοιμος λοιπόν
για μια ευτυχία αποκτημένη με κόπο
Και ποτέ ξανά δεν θα είσαι ίδιος!

30/12/23: 11:15

Τι κρίμα!
Να κοιτάζεις μια θάλασσα
που δεν μπορείς να κολυμπήσεις
Έναν ουρανό που δεν μπορείς να πετάξεις
Μια γη που δεν μπορείς να περπατήσεις
δίχως φόβο
Τι κρίμα! Πόσο κρίμα!
Να νιώθεις πως ανήκεις
εκεί που δεν μπορείς να φτάσεις!
Να νιώθεις ξένος στον ίδιο τον κόσμο
που σε δημιούργησε
Ένας παρείσακτος ταξιδιώτης
του ανέφικτου
Ένας ποιητής άγνωστος
σε φίλους που δεν θα γνωρίσεις ποτέ
σε σχέσεις που δεν θα τις τραγουδήσεις ποτέ!
Κι όμως έχεις ήδη γίνει
κάποιος υπαρκτός μέσα στον κόσμο
χωρίς να το έχεις αντιληφθεί
Διότι κάθε πραγματικότητα
ξέρει πως να σε απομονώνει
Να σε γεμίζει ενοχές ξένες
διότι δεν βρίσκει η αθλιότητα
πραγματικές κατηγορίες
για τους τολμηρούς διαβάτες
άγνωστων δρόμων!
Και το κρίμα στο λαιμό
επίδοξων κλεφτών ευτυχίας
χάρη στην ανέχεια
και την πονηρή κατηγορία
όσων ζουν ως ξενιστές
στα μυαλά των τίμιων
εραστών του συνειδητού
που τόλμησαν ως άξιοι
να βάλουν τέλος στην αυτολύπηση!