Αχ και να' μουν στο ποτό σου μονάχα μια σταγόνα
η τελευταία να δρόσιζε τα μικρά σου χείλη
Εκείνη που μένει μόνη της και κάνει αγώνα
να γεμίσει το ποτήρι με αόρατη ύλη
Η ουσία του οινοπνεύματος θα θελα να' μουν
απόσταγμα να έσταζα σαν δάκρυ στο λαιμό σου
Στο κορμάκι σου αργά τρεμουλιάσματα να δίνουν
οι αισθήσεις που αύξησαν στην καρδιά το σφυγμό σου
η τελευταία να δρόσιζε τα μικρά σου χείλη
Εκείνη που μένει μόνη της και κάνει αγώνα
να γεμίσει το ποτήρι με αόρατη ύλη
Η ουσία του οινοπνεύματος θα θελα να' μουν
απόσταγμα να έσταζα σαν δάκρυ στο λαιμό σου
Στο κορμάκι σου αργά τρεμουλιάσματα να δίνουν
οι αισθήσεις που αύξησαν στην καρδιά το σφυγμό σου
