28/12/17:

Μου λέγανε: τι τους θές τους έρωτες;
Κοίταξε εσύ καλά να περνάς
να νιώθεις το γυναικείο κορμί
και τα φιλιά σου να σπαταλάς
για να έχεις μια πραγματικά γεμάτη ζωή!
Αλλά εγώ δεν τους άκουγα!
Μου λέγανε: Αυτό που ζητάς
μπορείς πάντα να το έχεις
Αν διεκδικείς μόνο τότε θα είσαι κερδισμένος
Αλλά εγώ δεν τους άκουγα!
Μου λέγανε: Άφησε τα βιβλία
κοίταξε να παντρευτείς
κέρδισε κι εσύ το δικαίωμα
στην τεμπελιά των συμβιβασμένων
στων δίχως νόημα και ουσία
περιττών ασθενειών του μυαλού
Αλλά εγώ δεν τους άκουγα!
Μου λέγανε: κλείσου στο σπίτι
να έχεις σύζυγο και παιδί
αυτή είναι η μόνη ουσία στη ζωή!
Ήξερα πολύ καλά όμως
πως για όλους αυτούς
ο έρωτας δεν υπήρχε στη ζωή τους
επειδή είχαν χάσει την πίστη τους!
Κι αν όλοι τους έμοιαζαν κοινότοποι
η αλήθεια που δεν παραδέχονται σχεδόν ποτέ
είναι πως ήντουσαν απογοητευμένοι
από τις παλιές τους νεανικές αγάπες!
Κουρασμένοι πια από τη θλίψη του πόνου
ζητούσαν την ασφάλεια και την ηρεμία
που μονάχα ένα ζεστό σπίτι
θα μπορούσε να τους προσφέρει
Ζητούσαν πλέον μονάχα την καθημερινότητα
των υποχρεώσεων για να τους γεμίζει το χρόνο
και την φθηνή ανούσια διασκέδαση
πίσω από μια τηλεόραση ή έναν υπολογιστή
Μου λέγανε να μην κοιτάζω τη θάλασσα τις νύχτες
για να καταφέρνω να πατάω γερά τις ημέρες!
Αλλά εγώ δεν τους άκουγα!
Οι σκέψεις μου ταξίδευαν σαν πλοία
προς τις άγνωστες χώρες των ονείρων μου!
Δεν μου ταιριάζει η σταθερότητα της στεριάς
επειδή η ακινησία σκοτώνει τη Ζωή!