Η μοναξιά ξέρει πώς να σε κάνει να νιώθεις μειονεκτικά!
Περνούν από δίπλα σου επιδεικνύοντας τα υπέροχα αρώματα τους
Πάντοτε χαρούμενες και ευδιάθετες
Λυγίζουν απονήρευτα τα σώματα τους
Θελκτικές υπέροχες υπάρξεις που σου έχουν λείψει
Ξέρουν πώς να χαμογελούν
Πώς να σε κάνουν να σφίγγεις τις γροθιές σου
Απεγνωσμένα να ξεσπάς στους τοίχους
με όλη σου τη δύναμη
για την ανισότητα που έχεις νιώσει στη ζωή!
Ανίκανος να προστατεύσεις την αξιοπρέπεια σου
Το βλέμμα σου να μην μπορεί να κρύψει την επιθυμία σου
Και να ξεχνάς κάποιες στιγμές εκείνον που αγαπούν
Χωρίς όμως απάνθρωπη κακία!
Είναι ένας καυτός ήλιος που μέσα σου σε ιδρώνει!
Ένα ολόγιομο φεγγάρι που πάντοτε σε εμπνέει!
Μια αλλόκοτη επιθυμία στη ζωή που θέλεις να τερματίσεις
αρκεί να ζήσεις έστω μια ημέρα και μια νύχτα
έχοντας γεμάτη την αγκαλιά σου με μια τρυφερή ύπαρξη!
