Να είμαστε επιτέλους παράλογοι!
Δεν είναι η λογική λοιπόν για όλους!
Υπάρχουν κι εκείνοι που ζουν
για τη στιγμή
για το φιλί
για μια αγκαλιά σφιχτή
για έναν έρωτα παθιασμένο
για ένα καλωσόρισμα
ακόμη και για ένα αντίο!
Πόνος ψυχής
μιας άδειας ζωής
Τι αξία έχει λοιπόν
η προμελετημένη επόμενη ημέρα
και η δήθεν αγάπη
των απόλυτα κοινών ανθρώπων;
Δεν υπάρχει ομορφιά στη θέα
των σπασμένων φτερών!
Επέλεξε λοιπόν!
Ξάφνιασμα ζωής
ή τη ρουτίνα μιας διαρκούς προβολής
συνεχόμενων
προβλεπόμενων
σκηνών
και κλισέ σεναρίων
που σκοτώνουν κάθε ικανότητα
φαντασίας
Καμία επιείκεια λοιπόν
για τους οργανωμένους
επαίτες φιλιών
και σωμάτων!
Δεν είμαστε όλοι εκπαιδευμένοι
για την αίσθηση του θανάτου
που ονομάσαμε ωριμότητα
δίχως ίχνος βέβαια
αυτογνωσίας!
Ο έρωτας είναι γνώση
για αυτό δεν έχει τέρμα
όπως ο θάνατος!
Όρια όπως η δήθεν ζωή!
Αποτραβηχτείτε συνάνθρωποι μου
από τα πρέπει που εκπαιδευτήκατε
από τα αν που λογιστήκατε
Και τότε μόνο θα κοιτάξετε
ένα άλλο πρόσωπο στα μάτια
αναγνωρίζοντας στην έκφραση του
το νόημα της εθελούσιας οδύνης!
Καμία χαρά δεν κερδίζεται χωρίς πόνο!
Μην συγκρίνετε με τις απογοητεύσεις
της επιλεγμένης δουλείας σας!
Αν δεν έχεις νιώσει πόνο
δεν έχεις μάθει να ζεις!
