Η Μέριμνα είναι η υπέροχη μάνα!
Εκείνη θα μας πάει στο σχολείο
Εκείνη θα μας μάθει το τι εστί ζωή…
Θα μας συμβουλεύσει να είμαστε σαν τους άλλους
εκείνους που είναι προικισμένοι για τα μεγαλεία!
Μας συντροφεύει τις νύχτες σαν γυναίκα ποθητή
Στο όνειρο θα μας επισκέπτεται σαν φίλος
Τα ξημερώματα μας γαλουχίζει
Μισεί την χειραφέτηση μας!
Μοιάζει ένας φαύλος κύκλος η ύπαρξη μας!
Η ζωή χάνει το νόημα της
που είναι μοναδικό για κάθε άνθρωπο!
Διότι το νόημα της ζωής δεν είναι τίποτε άλλο
από την ξεχωριστή του αντίληψη που έχει ο καθένας μας μέσα του!
Όταν όμως η Μέριμνα γεμίζει με δηλητήριο τον ελεύθερο χρόνο μας
Τότε που είναι οι τέχνες; Η επιθυμία του έρωτα;
Η αναζήτηση της αλήθειας;
Όλα μοιάζουν ασήμαντα όταν δεν σου προσφέρουν χρήματα και δόξα!
Και εσύ μοιάζεις με πιστό κέρινο ομοίωμα των άλλων!
Φοβάσαι τη φωτιά σαν το Εγώ σου!
Νομίζεις πως αν λιώσεις δεν θα έχεις πια την προσωπικότητα σου.
Πως θα είσαι μια κέρινη αόριστη μάζα!
Ιδού όμως η μοναδικότητα σου!
Μονάχα αν δεχθείς να λιώσεις από τη φωτιά
μόνο τότε θα έχεις τη δυνατότητα σαν γλύπτης
να δώσεις όποια μορφή σου ταιριάζει!
Άσε τη μέριμνα να σπαράζει από τον δεινό εγωισμό της!
Μην την λυπηθείς. Άλλωστε ποτέ δεν υπήρξε για σένα πραγματική μάνα
Δεν ήταν παρά ένα άθλιο υποκατάστατο της ύπαρξης σου
Μια μητριά που σου προσέφεραν οι άλλοι!
