Μοναχικό σώμα
που δεν σε αγγίζουν
χέρια και χείλη!
Δεν ταράζουν την ηρεμία σου
και την σιγουριά σου
ούτε μια στιγμή!
Και ό,τι αισθάνεσαι
μια αμυχή στην μνήμη
και στην ψυχή σου
που δειλοί προσπερνούν
σαν να μην ήρθαν
ποτέ στη ζωή σου!
Ποτέ δε νοιάστηκε κανείς
αν υποφέρεις
αν ξοδεύεις χρόνο αγγίζοντας
ο ίδιος τον εαυτό σου
φαντασιώνοντας αισθήσεις έντονες
τρυφερότητα που δεν ένιωσες ποτέ
ή ίσως κάποτε
για σύντομο χρονικό διάστημα
Ποτέ δε ρώτησε κανείς
αν μίσησες την εικόνα που έβλεπες
στον καθρέπτη σου κάθε πρωί
Αν μίσησες κάποτε
την ίδια σου την ύπαρξη
τόσο πολύ που θέλησες
να κάνεις κακό σε εσένα!
Όλοι περαστικοί!
Φίλοι και έρωτες!
Στέκεις βουβός πλέον
Να κοιτάζεις ένα τοίχο
αντί για ένα παθιασμένο βλέμμα
Να κοιτάζεις ένα παράθυρο κλειστό
την ημέρα
χωρίς να γνωρίζεις
αν όντως είναι ημέρα!
Δεν λες κουβέντα
όταν βρίσκεσαι
ανάμεσα σε πολλούς ανθρώπους
Ή μιλάς ασταμάτητα σε συγκεκριμένους!
Όλοι βουβοί παρατηρητές
όποτε υποφέρεις
Ανέκφραστα βλέμματα
σταυρωμένα χέρια
Καμία προσπάθεια ενσυναίσθησης
επειδή φοβούνται να δείξουν ευάλωτοι
σε μια κοινωνία που καταδικάζει
την έκφραση συναισθημάτων
ως αδυναμία ασυγχώρητη!
Όλοι μόνοι τους στην πραγματικότητα
αρκεί να δείχνουν δυνατοί
δύσκολα προσβάσιμοι
Υποκριτές εξαιτίας της δειλίας τους
διαδίδουν την εύκολη επιβίωση
ως επιβράβευση!
