11/5/20:

Βία είναι...

τα κοινωνικά πρέπει

τα παράλογα θέλω

και οι περιττές ανάγκες

Οι κατασκευασμένες φιλίες

οι εκλιπόντες έρωτες

και οι ερωτευμένοι που δεν κοιμούνται

ποτέ στο ίδιο κρεβάτι

Η εγωιστική αποφυγή μιας αγκαλιάς

Το παράλογα διογκωμένο Εγώ που επιβάλλεται

και η απαιτητική προσοχή του ανασφαλή

Τα ψεύτικα χαμόγελα

η υποκριτική ευδιαθεσία

Η επιλεγμένη σιωπή στους γνωστούς

και η παρορμητική εξομολόγηση σε αγνώστους

Ο θυμός που δεν εξωτερικεύεται

και η καλοσύνη που δεν βρίσκει ανταπόκριση

Η ήρεμη διαμαρτυρία
παραμιλώντας στο δρόμο

Η καθημερινή αϋπνία

σε στρωμένο κρεβάτι

Οι ανήσυχες σκέψεις

που δεν τελειώνουν ποτέ

Η μοναχική δικαίωση

και η ανύπαρκτη δικαιοσύνη

Η βολική ηθική των πολλών

που κυριαρχεί τις συνειδήσεις

Οι αργά κινούμενες σκιές ανθρώπων

με σκυμμένο το κεφάλι

κάτω από έναν αταίριαστο Ήλιο

Τα σύννεφα ονείρων

που γίνονται καταφύγια άδειων ζωών

Τα μίζερα σπίτια παλιών πολυκατοικιών

Οι πόλεις των στριμωγμένων ανθρώπων

Τα μαζεμένα σκουπίδια

στα πεζοδρόμια και τα πάρκα

Τα αδέσποτα πεινασμένα και διψασμένα ζώα

Η περιορισμένη άγρια ζωή

Τα σπίτια που χτίστηκαν

στη θέση των καμένων δασών

Οι μολυσμένες καλλιέργειες

από τα νόμιμα φυτοφάρμακα

Η οργισμένη Γη μας που ξεσπά

προσπαθώντας μάταια να μας αποβάλλει

από τον οργανισμό της

Η εργατική τάξη που πλουτίζει τα αφεντικά

για ένα κομμάτι ψωμί

Η διαμάχη ανάμεσα στους έχοντες

και στους μη έχοντες

Η ολιγαρχία που ελέγχει το χρήμα

και επιβάλλει τον καπιταλισμό

Οι τρομερές ανισότητες

ακόμη και στους ανθρώπους της ίδιας τάξης

Οι τραπεζίτες με άψογη εμφάνιση

που κλέβουν περιουσίες

Οι άδικοι φόροι χωρίς αντίκρισμα

Τα άθλια δημόσια νοσοκομεία

Τα στρατευμένα σχολεία

Το αρχαιότερο επάγγελμα

που έχει ακόμη ζήτηση

Τα γεμάτα μπαρ με γυναίκες

από το πρώην ανατολικό μπλοκ

Η δημιουργημένη από χρόνια αντιδικία

ανάμεσα στους νόμιμους

και τους παράνομους μετανάστες

Οι χαμένες πατρίδες και η επιβολή

μιας μη ανθρωπιστικής παγκοσμιοποίησης

Ο έλεγχος που νομιμοποιείται

Η διαπόμπευση των αντιφρονούντων

Οι κάμερες ασφαλείας για ''το καλό μας''

Οι στρατιές ανθρώπων με το ίδιο βήμα

Οι κακές ειδήσεις που μοιάζουν φυσιολογικές

Ο πολιτισμός σε κρίση!

Η βία πλέον δεν είναι ανάγκη

να στάξει ούτε μια σταγόνα αίματος!

Είναι σιωπηλή και ύπουλη

Εκπολιτίστηκε όπως τα πάντα γύρω μας!

4/5/20:

Σε ψάχνω όπως με ψάχνεις κι εσύ
Σε κάθε όνειρο
Σε κάθε ηθελημένη πλάνη
Κάτω από τα σκεπάσματα
πίσω από κουρτίνες
Καθισμένος μπροστά από το γραφείο μου
η πάνω στο κρεβάτι
Πίσω από ένα κλειστό τζάμι
Στην άμμο που βαθαίνει ελαφρά
και παίρνει τη μορφή ενός γυναικείου σώματος
Στον ελαφρύ κυματισμό της θάλασσας
η στο απαλό αεράκι
που σαν γυναικείο χέρι
παίζει με τα φύλλα των ανθισμένων δέντρων
Σε κάθε όμορφο ποίημα
που ξυπνά έντονα συναισθήματα
Σε κάθε τελειωμένο στυλό
σκόρπιες λέξεις γραμμένες
σε πρόχειρο κομμάτι από χαρτί
Μέσα σε βιβλία πολύτιμα
Σε τραγούδια μελαγχολικά
Σε περιόδους απομόνωσης
η μοναχικών εξόδων
Σε λόγια που διάβασα από περαστικες γυναίκες της ζωής μου
Σε λόγια που άκουσα ενθουσιασμένος
Σε αγκαλιές που δέχτηκα υποταγμένος
Ακόμη αναρωτιέμαι πού θα σε βρω
Εσένα της ζωής μου αγαπημένη!