Οι δυστυχισμένοι άνθρωποι
Βρίσκουν μια δουλειά
Αφοσιώνονται πλήρως στη δουλειά
Δίνουν τα πάντα για μια δουλειά!
Ζουν μόνο για τη δουλειά!
Και ύστερα, δεν τους θυμάται κανείς!
Ούτε για τον χρόνο που ξόδεψαν
Ούτε για τις θυσίες που έκαναν
Ούτε για τα προβλήματα υγείας που δημιουργήθηκαν
Ούτε ακόμα για την καριέρα που έκαναν!
Φρόντισε να σε θυμούνται
για τον χρόνο που δεν έδωσες στη δουλειά σου!
Το να είσαι απλώς ένα γρανάζι του συστήματος
είτε είσαι το μικρότερο
είτε είσαι το μεγαλύτερο
Και πάλι γρανάζι είσαι!
Μην επιτρέψεις στην καθημερινότητα
να καθορίζει την δήθεν ελευθερία σου
το πόσο μήκος έχουν οι αλυσίδες σου!
Οι μικρότερες είναι για τους χαμηλόμισθους
οι μακρύτερες για τους υψηλόμισθους
Όσο πιο μακριά σε αφήνουν να πας
τόσο πιο ελεύθερος νιώθεις ανόητε!
Και για αυτή την αίσθηση της απόστασης
είσαι ικανός να πράξεις με δόλο
Να φοράς αυτό το κουραστικά
υποκριτικό χαμόγελο καθημερινά
Και να επιστρέφεις τόσο άδειος συναισθηματικά
σε ένα σπίτι όπου σε περιμένει υπομονετικά
η απραξία εξαιτίας της κούρασης!
Η υπερβολική αφοσίωση σε μια δουλειά
είναι οι φίλοι που δεν έχεις
ο έρωτας που δεν ζεις
η απουσία ενδιαφερόντων
δραστηριοτήτων εκείνων που σε αναπτύσσουν
που σε μαθαίνουν να αγαπάς τον Εαυτό σου!
Όσο λιγότερο αγαπάς τη ζωή που κάνεις
τόσο περισσότερο δουλεύεις!
Δεν είναι απλώς θέμα επιβίωσης
Είναι τα κενά που καλύπτεις πρόχειρα
με τραυμαπλάστ στο χρώμα του δέρματος σου
Για να μην βλέπουν οι άλλοι πόσο ματώνεις
από τα καθημερινά κοψίματα
που σου προκαλούν αιχμηρές συμπεριφορές!
