Στη ζωή με συμβούλεψαν πολλοί
Εκείνοι που μου μίλησαν για θαύματα
που ποτέ μου δεν είδα
Εκείνοι που μου μίλησαν για ομορφιά
που ποτέ μου δεν αντίκρισα
Εκείνοι που μου μίλησαν για συναισθήματα
που ποτέ μου δεν ένιωσα
Εκείνοι που μου μίλησαν για θυσίες
που ποτέ τους δεν έκαναν!
Πλέον κάθομαι μπροστά
σε ένα κλειστό παράθυρο
Να φαντάζομαι τον Ήλιο που λάμπει
Ξαπλώνω σε ένα μονό κρεβάτι
να φαντάζομαι το κορμί που έχω δίπλα μου
Γυρεύω στις μνήμες μου
παρηγοριά για το παρόν που ζω
Και μπαίνω στη θέση των ηρώων
που υπάρχουν στα βιβλία μου
Η ζωή είναι μια συλλογή απέλπιδων στιγμών
μπροστά στη θάλασσα που ακούς
τον χαλαρωτικό της φλοίσβο
Η επάνω σε κάποιο βουνό που κοιτάς
τη θέα από κάτω, και τα μικρά
ασήμαντα βήματα των ανθρώπων!
1 σχόλιο:
Πολύ όμορφο ποίημα όπως όλα όσα γράφεις όμως με μια μελαγχολία!!Σχεδον αβάσταχτη!!Αυτοι που συμβούλεψαν τι ζωές έζησαν;Εσυ θα ζήσεις τη ζωή σου!!Το σχολιάζω για να προτρέψω τον ποιητή!!Το ποίημα είναι υπέροχο!!Ζησε το σήμερα όσο καλύτερα μπορείς γιατί το αύριο δεν το ξέρουμε!!Ας ξεκινουμε τη μέρα με μια καλή πράξη!!Μας δίνει τόση ικανοποίηση!!
Δημοσίευση σχολίου