22/5/18:

16/5/18:

Είναι η μνήμη μου ένας νεκρός
που του πετάνε τα πράματα του
Δεν λογαριάζει κάθε ανύπαρκτος
τι αξία έχουν τα πλήγματα του

Σκόρπια και πεταμένα δω κι εκεί
μαρτυρούν τα τόσα ξένα χέρια
Βεβήλωσαν άσκοπα καθετί
που στοιχειώνει μια μορφή αιθέρια

Λένε πως δεν έχουν πια αξία
τα προσωπικά αντικείμενα
Όμως αποκτούν πάντα ουσία
αρκεί στη ζωή κάτι να σήμαινα

Όπως εκείνα που κρύφτηκαν
περίεργα μάτια να μην τα δουν
Σε συρτάρι μυστικό κλειδώθηκαν
με ελπίδα στο χρόνο να σωθούν

Και αν κάποιο χέρι άξαφνα
κρατούσε ως δώρο αντικλείδι
μερικά ποιήματα περίτεχνα
αποκάλυψε κάθε φτιασίδι

Η μνήμη μεθώντας απόκτησε
μια κάποια τρελή προσδοκία
να νιώθει τα χάδια πεθύμησε
Ώ τι πλούσια, φαιδρή φαντασία

Για όσο θα υπάρχει ανάγκη
μνήμες με κάποιον να μοιραστείς
Στέκεσαι στην άκρη σε φαράγγι
είτε θα πέσεις, είτε θα σωθείς

14/5/18:

Κάποιοι στη ζωή ψάχνουν μια Βεατρίκη

για να νιώσουν της ζωής το μεγαλείο

Ποιητές με αγέρωχο ύφος στη δίκη

υπερασπίζουν λένε, ένα αστείο

Είναι οι λίγοι ανάμεσα στους πολλούς

που επιλέγουν να ζουν μια κωμωδία

Άγνωστοι τους αποχαιρετούν σαν νεκρούς

και στήσανε νωρίς πένθος παρωδία

11/5/18:

7/5/18:

Δεν έχεις μάθει να γιατρεύεις τις πληγές

αυτές που άφησες για πάντα ανοιχτές θα μείνουν

Αγάπης λόγια σβήσανε στις αμμουδιές
Η θάλασσα μου πήρε όσα ήθελα να γίνουν

Με ακολουθεί ένα σύννεφο που στάζει
οι σταγόνες πάνω στα μάτια μου βασανιστήριο

Ακόμη μια φορά η σκέψη διχάζει
το συναίσθημα πλέον καθημερινό μαρτύριο

Τα δάκρυα που κύλησαν δεν βρήκαν δρόμο
και κάθε έδαφος που πατώ σημάδι αφήνω

Τα χέρια μου για καιρό κοιτάζω με τρόμο
με μαχαίρι τα αρχικά σου στο δέρμα μου ξύνω

Είμαι καιρός που ταιριάζει στην εποχή
χαίρομαι, λάμπω, και ύστερα ξανά όμως κλαίω

Γιατί με άφησε μια αλλιώτικη ζωή
αναρωτιέμαι αν μου άξιζε, και καταρρέω

Γνωρίζω μικρές στιγμές μα δεν μου αρκούν
θέλω να ξαναζήσω μια σύντομη καταιγίδα

Το καλοκαίρι άξαφνα να καραδοκούν
πάθη και έρωτες κι ας ήτανε ξανά παγίδα

Έχει πέσει νεκρή κάθε μου ελπίδα
οι άνθρωποι διστάζουν να ρισκάρουν στην αγάπη

Μην πληγωθούν και χάσουνε μια παρτίδα
είναι σκιές που τρέφονται από κάθε αυταπάτη

1/5/18: