22/12/17:

Θέλω να σου μιλήσω φίλε μου
για τη μοναξιά του ερωτευμένου!
Εκείνου που περιμένει ένα τηλέφωνο
μα ποτέ δεν τον καλούν!
Εκείνου που περιμένει ένα μήνυμα
που ποτέ δεν του στέλνεται!
Εκείνου που κοιμάται μόνος του
και αγκαλιάζει το σώμα του
για να φανταστεί πως αγκαλιάζει ένα άλλο!
Εκείνου που σφίγγει το μαξιλάρι
με όλη του τη δύναμη στις γροθιές του
Εκείνου που κοιμάται σε εμβρυακή στάση
επειδή νιώθει απροστάτευτος
Εκείνου που εξαπατήθηκε
από λόγια μεγάλα, τόσο πιστευτά!
Εκείνου που πρόσμενε να αντικρίσει μια ανατολή
Την ανατολή του προσωπικού του Ήλιου!
Εκείνου που ξενυχτά γράφοντας ακόμη
για εκείνη που αγάπησε με όλη του τη δύναμη
Εκείνου που ξυπνά νωρίς, επειδή η νύχτα του
ήταν τόσο άδεια, όσο ποτέ του δεν είχε νιώσει!
Εκείνου που τα όνειρα και οι προσδοκίες του
καταποντίστηκαν από την πρακτικότητα της ζωής!
Εκείνου που σπαταλά τη ζωή του
εισπνέοντας το διοξείδιο του άνθρακα
των υπολοίπων, αλλά επιθυμεί το οξυγόνο
Εκείνου που συνεχίζει να αντιστέκεται
στις εύκολες σαρκικές απολαύσεις
και στις εφήμερες σχέσεις από ανάγκη και μόνο
Εκείνου που δεν διστάζει να κάνει φανερές
τις αδυναμίες του, και τα λάθη του
Εκείνου που εξιδανικεύει την ομορφιά
και τις εκφράσεις των γυναικείων προσώπων
Εκείνου που το πάθος του είναι η μεγαλύτερη Αρετή του
και οι πράξεις του η μεγαλύτερη καταδίκη του!
Εκείνου που θέλει να πιστεύει ακόμη
στην ύπαρξη του Έρωτα!
Τελικά δεν υπάρχει Έρωτας
για τον ίδιο λόγο που δεν υπάρχει και Θάνατος!