26/5/24: 8:40

Ζούμε σε έναν κόσμο

όπου η ένωση κορμιών

γίνεται εκβιασμός ψυχών!

Ματαιότητα η αναζήτηση

καθαρής ψυχής

με ευωδία εξίσου

καθαρής σάρκας!

Σπάνια είναι η μοναξιά

που αγκαλιάζεται

με ανιδιοτέλεια!

Επικριτική η επιλογή

να επιμείνεις στις αξίες σου

Θλιβερή η εμμονή

να εξαρτάσαι

για την όποια ευτυχία!

Μονάχα σε μια κάμαρα σκοτεινή

καταφέρνεις κάποτε

να ξεχωρίζεις

την κατάχρηση

και την εξάρτηση

από τον δόλο

και την ανεξάρτητη βούληση!

Κανένας εκβιασμός της ψυχής

δεν σου αξίζει

για τον πόθο της επιθυμίας

να συντροφεύσει το κορμί σου!

25/5/24: 19:40

Είμαστε τόσοι πολλοί!

Ναι!
Είμαστε τόσοι πολλοί!
Που καλύπτουμε σαν αποδημητικά πουλιά
τον ανοιξιάτικο ουρανό
Αλλά ως πουλιά
πετάμε δω κι εκεί
αδιαφορώντας καθώς φαίνεται
στα μάτια των ανθρώπων
για τα προβλήματα της γης!
Έχουμε μικρές σκιές
στα μάτια των υπόλοιπων ανθρώπων
που μας υπολογίζουν σαν αδύναμα πλάσματα
Και για αυτό μας πληγώνουν!
Διότι πάντα πληγώνει κάποιος
οτιδήποτε δεν μπορεί να φτάσει!
Και τα φτερά μας είναι ζηλευτά
σε όσους περπατάνε ακόμα
σε γη σταθερή, με βήματα σβησμένα
όπως οι ζωές τους που χάνονται
μες την βεβαιότητα της σταθερότητας!
Και είμαστε τόσοι πολλοί!
Κι όμως... νιώθουμε τόσο μόνοι!
Διότι δεν αρκεί το πέταγμα
μαζί με τους συντρόφους
Όποτε αναγκάζεσαι
για την άχαρη προσγείωση
ανάμεσα σε τόσα χαμογελαστά αγάλματα
εκλιπαρείς να ανήκεις κάποτε στα αστέρια!
Κάθε σύντροφος, ένα βιβλίο ανοιχτό
για μάτια που απολαμβάνουν
τη θέα των λέξεων
το ανατρίχιασμα των μηνυμάτων!
Κάθε στίχος και μια πληγή
κάθε ποίημα και μια σπουδή!
Αυτή τη ζωή πρόκειται να κάνεις
αν αποφασίσεις να έχεις φτερά
σε έναν κόσμο με ρύπανση γεμάτο!

22/5/25: 21:34

Να την θαυμάζεις φίλε μου!

Αυτό το λίκνισμα δεν προσφέρεται

σε όποιον δεν ξέρει να αγγίζει

Αυτό το βλέμμα δεν σπινθηρίζει

για αδιάφορα σε εκείνη μάτια

Αυτές οι λέξεις δεν ξεστομίζονται

αν δεν νιώθει καμία αφοσίωση

Αυτά τα χέρια δεν αγκαλιάζουν

σαν μάνα το παιδί της

αν δεν είναι τα πάντα για εσένα!

Και κάθε άγγιγμα δεν θα μοιάζει ποτέ

σαν οποιασδήποτε άλλης

όταν θα έχει τη λατρεία που της αξίζει!

Όμως πρόσεξε!

Δεν παίζεις με εκείνη που σου γεμίζει φιλιά

κάθε προσωπική σου οδύνη!

Δεν χαρίζεται απλόχερα η ευτυχία να ξέρεις...

Είναι αγώνας! Πάντα ένας διαρκής δύσκολος αγώνας!

Αν δεν έχεις την υπομονή να την κερδίσεις

Δεν θα αντιληφθείς ποτέ το μεγαλείο

που σου δίνει ύστερα η ξεγνοιασιά!

Διότι κάθε άντρας με την ιδιότητα του πολεμιστή

μόνο καταφέρνει να κερδίσει!

Μην γίνεσαι ανδρείκελο λοιπόν!

Υποχείριο της κάθε λατρείας του κόσμου!

Μείνε πιστός αγωνιστής του Έρωτα

και κάποτε θα ανταμειφθείς

με την σπάνια γαλήνη!