23/6/20:

Ξανά η ίδια κατάσταση!
Άνθρωποι γύρω μου πολλοί!
Με πνίγουν!
Με τις πράξεις τους
Τα υποκριτικά χαμόγελα τους
την σιωπηλή αποδοχή τους
Με τον συμβιβασμό τους
σε αυτή την καταναγκαστική πορνεία!
Το να κάνεις κάποιον πλούσιο
ακόμη πιο πλούσιο!
Και μην ξεχνάς!
Μην δαγκώνεις το χέρι που σε ταΐζει!
Χρόνος είναι αυτός που σου επιτρέπουμε να έχεις εμείς!
Καθορισμένο στα δικά μας μέτρα
Αυτά τα χρήματα μόνο αξίζεις!
Αυτούς τους συναδέλφους!
Σας σιχάθηκα πια!
Με τις παλαιωμένες αντιλήψεις σας!
Με το συνηθισμένο σκεπτικό σας
Με τη νοητική σας ανιικανότητα
για τα πάντα γύρω σας!
Σαν να μην είσαστε Εσείς
ποτέ ο Εαυτός σας!
Πάντα μιλάτε αντιπροσωπεύοντας κάποιον ξένο
Κάνετε δηλαδή το δικηγόρο του διαβόλου!
Αυτή λοιπόν είναι η στριμωγμένη
άβολη θεσούλα σας στον κόσμο;
Δεν γεννηθήκατε με αυτές τις αντιλήψεις!
Δεν γινήκατε ξένοι μπροστά στον Εαυτό σας
σε μια μόλις βραδιά
μετά το πέρασμα κάποιου ονείρου
που είχε την αίγλη ενός εφιάλτη!
Πέρασαν χρόνια πολλά
όλες σας οι ηλικίες
ώσπου να γίνει συνήθεια η Ζωή!
Μια απεχθή πράξη αγνωμοσύνης!
Και δεν αλλάζετε τίποτα!
Όλα σας τα συναισθήματα
πλαστικές επεμβάσεις στα πρόσωπα σας
που κοστίζουν φθηνά
πολύ φθηνά!
Όπως πλέον οι ίδιες οι ψυχές σας!
Σταματήστε αυτό το τρένο να κατέβω!
Αυτό το τρένο που κυλάει μονότονα στις ράγες
στο ίδιο πάντα ταξίδι
για τον ίδιο προορισμό
που ονομάζεται Θάνατος!
Όχι!
Δεν παραδόθηκα ακόμα ολοκληρωτικά!
Θα κατέβω στον επόμενο σταθμό!
Πριν από εσάς!
Για εμένα!
Η έννοια της ισότητας άλλωστε
είναι αφηρημένη
Και η ομορφιά του ανθρώπινου γένους
βρίσκεται στην ποικιλομορφία
άρα στην ανισότητα!
Όχι ρε!
Δεν έχω τις ίδιες ανάγκες με εσάς!