30/9/17:

Κοιτάζω στο γραφείο μια φωτογραφία
και κουρνιάζω στο κρύο μου μονό κρεβάτι
Ότι ζήσαμε πλέον σβησμένη φρυκτωρία
Αχ, και αυτό το βράδυ δεν θα κλείσω μάτι

Κενή φωτογραφία
δίχως ανθρώπους
μια σβησμένη ιστορία
Κενή φωτογραφία
ψάχνω τους τρόπους
να τη γεμίσω με φαντασία

Τα παράθυρα πριν κλείσω και ο ύπνος με πάρει
Τα σύννεφα κοιτάζω, είναι πλέον πυκνά
Θυμάμαι, κοιτάζαμε μαζί το φεγγάρι
Και είχε στις διακοπές μας παντού ξαστεριά

Κενή φωτογραφία
δίχως ανθρώπους
μια σβησμένη ιστορία
Κενή φωτογραφία
ψάχνω τους τρόπους
να τη γεμίσω με φαντασία

Κοιτάζω ξανά μόνος το ίδιο ταβάνι
Το μικρό φως ανάβω, δημιουργεί μια σκιά
Στον τοίχο δίπλα μου η μορφή θα με τρελάνει
Γυρνάω το πλευρό και κάνω μια αγκαλιά!

27/9/17:

Εγώ είμαι σκοτεινός

Ένας Ήλιος με χλωμό φώς

Μέσα μου καιει

Εγώ είμαι ουρανός

και ο πόθος μου κρυφός

στις φλέβες μου ρέει

Εγώ ειμαι ένα αστέρι

μικρό εκεί πέρα μακριά

μικρό κόσμο ζεσταίνει

Έλα κράτα με απ το χέρι

να γίνουμε δροσιά

γιατί ο φόβος βαραίνει

Εσύ είσαι φωτεινή

λευκότατο ζεστό κορμί

που με φροντιζει

Επιθυμία βραδυνή

θαλλάσια ορμή

που βράχια εναρμονίζει

11/9/17:

Μάθε με να αγαπώ κάτι που μου είναι ξένο

το πως να ξεκουράζομαι στα στήθια σου ασφαλής

Να γίνω για εσένανε φεγγαρι δακρυσμένο

το φώς και το σκοταδι σου θα είμαι αν με καλείς

Μάθε με πως να ζητώ τα όσα ειναι χαμένα

στιγμές που δεν θα ανήκουνε σε αυτό το χρόνο

Κι αν πρεπει να σου σκουπίσω τα ματια τα θλιμμένα

δεν είναι λάθος μάτια μου, να αγαπω τον πόνο

31/8/17:

Χρόνια μονάχος προσπαθώ

να βρω τρόπο που να επιτρέπει να ζω
Και μια αξία
την πεμπτουσία
για να κλείνω της καρδίας μου το κενό

Μοιάζω σαν ηττημένος
και από τις ιδέες μου προδομένος
ζητούσα να βρω την ουσία στον σκοπό
Μα είναι τόσο ανώφελο
όταν κοιτάζω το δικό σου χαμόγελο
να ζητάω κάτι πιο πάνω από Άνθρωπο

Προσπαθώ να αγαπήσω
έναν άλλο εαυτό
που δεν είναι
όπως είμαι
καταρρίπτω το Εγώ

Για καιρό αναζητούσα
αν υπάρχει κάπου, τους πάντες ρωτούσα
αυτό που είχα μες το δικό μου μυαλό
Αλλά ήμουν ανέτοιμος
οι δρόμοι μου σαν απέραντη έρημος
που δεν υπήρχε όαση με νερό

Τα βράδια που ξενυχτούσα
το μαξιλάρι πολύ σφιχτά κρατούσα
Βαρέθηκα τον ουρανό να κοιτάζω
Αλλά πλέον το τώρα
που ήρθε σαν μια καλοκαιρινή μπόρα
Στέκομαι αποσβολωμένος και θαυμάζω

Προσπαθώ να αγαπήσω
Έναν άλλο εαυτό
που δεν είναι
όπως είμαι
καταρρίπτω το Εγώ

25/8/17:

Όνειρο ζωής να βρεθείς με κάποιον
να αγκαλιάζεις, να αφεθείς
να νιώθεις ασφαλής
Όνειρο ζωής στων καιρών των σάπιων
εσύ να δακρύζεις, και να χαθείς
όρκους να μην αθετείς

Με το Σ' αγαπώ να υποφέρεις
αν το φέρεις στα μέτρα σου να ξέρεις
πως είναι ένα ψέμα
Με το Σ' αγαπώ να υποφέρεις
Είναι ευλογία το να πιστεύεις
στο χαμένο βλέμμα

Δεν είναι οι άνθρωποι αυτό που καθορίζεις
μάθε να αγαπάς
πέρα από αυτό που ζητάς
Δεν υπάρχει σιωπή
παραιτείσαι όταν ελπίζεις
Άδικα ξενυχτάς ψεύτικες εικόνες φιλάς

Με το Σ' αγαπώ να υποφέρεις

αν το φέρεις στα μέτρα σου να ξέρεις
πως είναι ένα ψέμα
Με το Σ' αγαπώ να υποφέρεις
Είναι ευλογία το να πιστεύεις
στο χαμένο βλέμμα