1

16/8/17:

Έζησα τόσα χρόνια με τη λογική

Η καρδιά μου έμαθε να ζει σιωπηλή

Συγχώρεσε με που δεν λέω Σ' αγαπώ

Δεν έχω μάθει πως να ζω χωρίς σκοπό

Μαζί σου χάνω το χρόνο, ζω τη στιγμή

Πώς θα απελευθερωθώ από τα γιατί;

Ζώ ένα όνειρο, που μου είναι ξένο

Είμαι μες τα χέρια σου πουλάκι φοβισμένο

15/8/17:

Εσύ δεν ήσουν που με αγκάλιαζες χθες

Πάνω στης θάλασσας τη δροσερή άμμο

Κάτω απ' τα αστέρια έλεγες πως με θες

Με τα χέρια μου ζητούσες να σε ζεστάνω

Εσύ δεν ήσουν που ζητούσες να σε φιλώ

Σαν να μην υπάρχει αύριο να ενωθούμε

Ο χρόνος πέρασε, στο κρεββάτι το διπλό

Στην άκρη κάθεσαι δεν θες να ζεσταθούμε

Είναι υγρά τα μάτια μου και το φοβάμαι

Πως πέρασα το όνειρο για την αλήθεια

Μόνος μου στη ζωή δεν θέλω ξανά να' μαι

Ξέρω πως θα με σκοτώσει η συνήθεια

9/8/17

Ψάχνω να βρω μες τα βάθη του μυαλού μου

το ποίημα που είχα αφήσει στη μέση

Οι στιγμές του άβουλου ονείρου μου

πίκρα παιδιού που δεν μπορεί να παίξει

Μου λες πως είσαι παιδί ακόμα, Σόνια

μεγάλη που δεν ξέρεις να κάνεις πίσω

Με δάκρυα λερώνω τώρα τα σεντόνια

τη μυρωδιά σου θέλω ξανά να μυρίσω

Με φειδώ λένε η αγάπη ξεκινά
δεν μου δόθηκε ευκαιρία να μάθω
Κοιτώ πάνω στη θάλασσα τα φωτεινά
αστέρια, που τον χάρτη τους αναπλάθω

Προσγειώνομαι άτσαλα απ' τον ουρανό

βλέπω τα πράματα τελικά πως έχουν

και ύστερα παρακαλάω τον καιρό

να εμφανιστούν σύννεφα που βρέχουν

Δεν μου ταιριάζει αυτή η εποχή μάλλον

είναι φωτεινή για μένα και δεν αντέχω

Άλλαξε άξαφνα το δικό μου περιβάλλον

θέλω ξανά στην αγκαλιά μου να σ' έχω

3/8/17

Είσαι τόσο μακριά εσύ
Μοιάζει η φλόγα μου σβηστή
Και η κραυγή μου σιωπηλή

Το κρεβάτι μου αδειανό
Πότε θα έρθεις σε ρωτώ
Θέλω πολύ να σε ξαναδώ

Το καλοκαίρι μας κρατάει ακόμα
Η ψυχή μου μοιράζεται ένα σώμα
Νιώθει σαν να βρίσκεται σε φυλακή
Μόνη ελευθερία είναι η Ζωή

Τα δικά σου τα ποθητά Σ' αγαπώ
Μοιάζουν με μια ευχή, που πέφτει στο κενό
Θέλω τώρα, Ναι!, να πέσω και να χαθώ
Παλιότερα το έχω ζήσει, το μισώ

Όλων των ονείρων μου η εικόνα
Μέσα στου μυαλού μου την ζεστή κρυψώνα
Με προσμένει καρτερικά για να παιχτεί
Σαν μια κοινή ταινία πάνω στο πανί

Δεν θέλω το σώμα μου να ασκητέψει
Μήτε ένα χέρι να με προστατέψει
Νέος είμαι, πρέπει όλα να τα ζήσω
Προσπαθώ χωρίς φόβο να αγαπήσω

Μοιάζει ο χρόνος με ένα φαιδρό ψέμα
Η καρδιά ανεξήγητα βάζει φρένα
Στα δικά σου τα υπέροχα φιλιά
Που κρατούν καλά τα απόκρυφα κλειδιά

Μεγάλο μυστήριο ο έρωτας σου
Μου συμβαίνει κάτι, εμένα φαντάσου
Έπειτα από χρόνια αναμονή
Η ποίηση αποκτά δική της φωνή