14/4/17:

Γνώρισα θλίψη στη ζωή
και μοίρασα τον πόνο
Ήταν δική μου επιλογή
κατάλαβα στο χρόνο

Ζήτησα από τις σκέψεις
να γίνουν η χαρά μου
Μην με συμβουλέψεις
φύγε από μπροστά μου

Προχώρησα με τον σωρό
μα προκοπή δεν είδα
Αχ, της ζωής το βάσανο
είναι μια παντομίμα

Όρισα σύνορα φοβούμενος
την εισβολή των ξένων
Δεν  φτιάχνεις διαιρούμενος
μια Γη ανθρώπων μονοιασμένων

Δεν ντράπηκα στη φοβερή
την όψη της ζωής να κλάψω
Ως Άνθρωπος με μια ωδή
την μοίρα θα χαράξω

Δίχως ταυτότητα και αριθμό
ελεύθερος θα είμαι
Δεν με απασχολεί ποτέ
χωρίς αυτά τι θα απογίνω

Στα βουνά ο νους κυβερνά
στη θάλασσα ταξιδεύει
Δεν μου ταιριάζει η στεριά
που όλους τους χωνεύει

Δεν θα τελειώσω έτσι απλά
τη μοίρα να επιβεβαιώσω
Κι αν όλα γίνουν σκοτεινά
Στη μνήμη θα ριζώσω