28/8/13:

Σε είδα να περιφέρεσαι

ανάμεσα στους ακόμα όρθιους τοίχους

της αρχαίας προϊστορικής πόλης

Όμορφη, όπως εκείνη η νεαρή
αρχαία κροκοσυλλέκτρια

σε εκείνη τη διάσημη τοιχογραφία!

Με τα περιποιημένα σου ίσια μαλλιά

και τα βαμμένα σου μάτια και χείλη

Στολισμένη με τα σκουλαρίκια κρίκους

Περπατούσες με τα ελαφριά σου σανδάλια
ντυμένη με το βραδινό στενό σου φόρεμα
που το κάλλος του σώματος σου αναδείκνυε

Του γυναικείου, του υπέροχου, του αληθινού!
Σε είδα να με προσπερνάς αδιάφορη

με ψηλό το βλέμμα σου

σαν να ήθελες να με αποφύγεις

Μια ματιά σου, ένα δευτερόλεπτο πριν χαθείς

Μόλις ένα τόσο ασήμαντο δευτερόλεπτο ζωής

το έκανες να έχει τόση σημασία!

Γιατί αδιαφορείς;

Γιατί δεν θέλεις να γνωρίσεις το πόσο

σημαντική μπορείς να γίνεις;!

Αδιαφορείς...

Για τον άνδρα που σου μίλησε για πολιτισμό

Για εκείνον τον άνδρα που σου μίλησε

χωρίς να επιθυμεί να σε εκμεταλλευτεί

Μονάχα θέλησε να σε πλησιάσει
επειδή είσαι ικανή να ελκύεις

Επειδή ασυναίσθητα είναι ο σκοπός σου

να κάνεις τους άνδρες να σε θέλουν!

Θα σε θυμάμαι όμορφη Σαντορινιά

Για εκείνα τα λεπτά που αφιέρωσες

του χρόνου σου, για να με ξεναγήσεις

στου μυστήριου πολιτισμού τα μνημεία

Η επιθυμία μου για εσένα γίνεται ποίημα

Είναι εκμαγείο που θα σώσει τη στιγμή

στο πέρασμα του χρόνου!

9/8/13:

Ντροπή ζωής ο δισταγμός!

Που στη χαρά την πλάτη γυρνά

και προσπαθεί να την καλύψει

με περισσή ιδεολογία!

Μια όμορφη ξανθή

που το ανοιχτόχρωμο κορμί της

ρόδιζε κάτω απο το απογευματινό φώς

ενός ακόμη καλοκαιρινού Ήλιου

Την αρνήθηκα σαν να ταν ήδη νύχτα!

Τώρα που να βρίσκεται;

Πότε θα την ξαναδώ

να ακούσω τη φωνή της;

Μόνο στης φαντασίας μου τα γνώριμα μέρη

πότε πότε θα εμφανίζεται σαν όλες εκείνες

για να με ξυπνά σαν εφιάλτης

μιας ακόμη αποτυχίας!