30/6/12:

Μητέρα… Πατέρα…
Μεγάλωσα πια!
Μπορώ πλέον να μάθω να οδηγώ το αυτοκίνητο
Πρέπει να ανεξαρτητοποιηθώ από εσάς
Να βρω μια κοπέλα και να συζήσω μαζί της
στο σπίτι που θα νοικιάζουμε
Μπορώ να μάθω να μην εξαντλώ την υπομονή μου
όπως άλλοτε, περιμένοντας στην ουρά της εφορίας
ή στην αναμονή για το ιατρείο
Πρέπει να πάψετε να αγχώνεστε για τη ζωή μου
Έχω ήδη αποκτήσει τα δικά μου άγχη!
Έχω επιτέλους τις ελευθερίες
που μου αναλογούσαν, από τότε που ήρθα στον κόσμο
Μπορώ να ανοίγω το σπίτι μου
σε άτομα της αρεσκείας μου
και να περπατώ μέσα στους δικούς μου,
τέσσερεις τοίχους, μονάχα με τα εσώρουχα μου!
Μπορώ να αποστηθίζω τις ατάκες
από τα βραδινά κωμικά σήριαλ
Και από τις ‘’έξυπνες’’ διαφημίσεις
των εταιριών κινητών τηλεφώνων!
Στην πολυκατοικία που θα μένω
θα έχω το δικαίωμα να μην λέω καλημέρα
στους δικούς μου γείτονες!
Θα έχω την ”τιμή’’ να μη στηρίζομαι σε εσάς
για να βρω δουλειά
Ξέρω που θα πρέπει να απευθυνθώ!
Έχω ήδη εξασκηθεί για το πώς πρέπει
το κεφάλι μου κι εγώ να σκύβω
Και τους τρόπους για να διατηρώ συνεχώς
υγρή τη γλώσσα μου!
Θα μάθω επίσης το πώς θα πρέπει να ανέχομαι
ύστερα από κάποια χρόνια
τη γυναίκα εκείνη που είχα αγαπήσει
Και όταν θα έρθει ο καιρός, που θα την βαρεθώ τόσο πολύ
ώστε να μην την αγγίζω
Θα εφευρίσκω τρόπους για την προσωπική μου ικανοποίηση!
Και ελπίζω να αποκτήσω σύντομα, υγιέστατα παιδιά
για να έχω κάτι να ασχολούμαι!
Έχω την εντύπωση πως θα γίνω ένας τυπικός, καλός πατέρας
Θα τα αγαπήσω από συνήθεια
και θα τα μεγαλώσω από υποχρέωση!
Τι παραπάνω μπορώ να θελήσω από τη ζωή;
Σας υπόσχομαι να ευτυχίσω, όπως εσείς!
Μητέρα… Πατέρα…
Μη φοβάστε για εμένα!
Θα επιλέξω την σίγουρη οδό!