Ανοιξιάτικο 20/3/12

Η νοσταλγία του ανοιξιάτικου καιρού
σε κυριεύει πάντοτε όταν σουρουπώνει
Το δροσερό αεράκι γεμίζει την ψυχή σου
με την επιθυμία της επιστροφής
σε αλλοτινούς, σχεδόν ξεχασμένους καιρούς
Αν ταξιδεύεις, θαρρείς πως προσπερνάς τον Ήλιο
Μα η αλήθεια είναι πως εκείνος προσπερνά εσένα!
Κάθε ταξίδι είναι μια μυστική, υπόκωφη επιθυμία
ενός προκαθορισμένου μέλλοντος
Απαγκιστρώνεσαι από το παρελθόν
παραμένοντας μετέωρος στο παρόν
Ο χρόνος, πόσο βάναυσος μοιάζει;

Περπατάς πάνω στο χλωρό χορτάρι
Οι αμέτρητες μαργαρίτες, ξέρεις πως δεν μυρίζουν
Αλλά σκύβεις, με μια παιδική αφέλεια να δοκιμάσεις
Γιατί μόνο στην πρώτη ηλικία
ήθελες τα πάντα αρώματα να έχουν!
Ο χρόνος μοιάζει να σταματά καθώς
τα κύματα σου μεταφέρουν τη μυρωδιά
της μετουσιωμένης θάλασσας
σαν θηλυκό απόμακρο καλωσόρισμα
Ένας μικρός, ασήμαντος ανεμοστρόβιλος
ανακατεύει τα πεσμένα φύλλα
όπως ανακατεύονται μες το μυαλό σου
οι πραγματικές με τις ψεύτικες αναμνήσεις
Είσαι εδώ, κι όμως ξέρεις το που θα ήθελες
να βρισκόταν η πραγματικότητα σου
Εκεί που ο χρόνος κυλά για να τον ζήσεις!
Εκεί που ο χρόνος ζητά να τον δολοφονήσεις!
Μοιάζεις περισσότερο με το βίαιο παρελθόν σου
όταν δεν αποκτήσεις τις σωστές αναμνήσεις
Ξύπνα! Αυτή δεν είναι ακόμη μια άνοιξη
Είναι η απόδειξη πως χειμώνα στη ζωή σου δεν βρήκες!