Οποτε νυχτώνει πολλές οι σκέψεις
και άυπνοι μένουν κάποιοι ρομαντικοί
που η ζωή τους γέμισε με φαντασία
όσα δεν μπόρεσε η τόλμη να πετύχει!
Οπότε νυχτώνει νιώθεις πως υπάρχεις
Οξύμωρο που καμία κοινωνία
δεν προσφέρει την αίσθηση του ανήκειν
σε όσους έχουν επίγνωση του εαυτού τους
Διότι όποιος κρατά χαρακτήρα
είναι επικίνδυνος τόσο για τους γύρω του
όσο και για τον ίδιο του τον εαυτό!
Για τους άλλους μοιάζει ιδιόρρυθμος
ένας παρείσακτος με αλλόκοτες ιδέες
Άξιος μονάχα για την πρόκληση της δυστυχίας!
Για τον εαυτό του ένας αγωνιστής
που κάθε νύχτα ξαναζεί τα γεγονότα δεκαετιών
Ένας ταξιδιώτης του ασυνείδητου
δίχως συντρόφους πάνω στην πλώρη της Αργω
που ναυπήγησε ο ίδιος!
Οπότε νυχτώνει μην κάνεις προσευχές
να φροντίζεις η ημέρα σου να έχει θεϊκή αίγλη
Ώστε να μην μειώνεις την ίδια την ζωή
γονατίζοντας δειλά στις κάθε λογής αδυναμίες!
Και ύστερα φρόντιζε να έχει φωνή δυνατή
κάθε σου λέξη που αναβλύζει
σαν αίμα από μια καρδιά δυνατή
Και με το έντονο κόκκινο να σημαδεύει
κάθε τυχαίο κομμάτι χαρτί που αγγίζει
ώσπου να βάψει ακόμη και τα πιο δειλά χέρια
ώσπου να κάνει να δακρύσουν
ακόμη και τα πιο σκληρά μάτια!
