Καλώς Ήλθατε!

Το παρόν ιστολόγιο έχει ως σκοπό την προβολή της ποίησης, έχοντας για οδηγό την προσωπική μου αγάπη. Επίσης δημιουργήθηκε με την επιθυμία της ανταλλαγής απόψεων και την επικοινωνία ανθρώπων με κοινά πάθη και ανησυχίες. Η όλη ιδέα της δημιουργίας αυτού είναι να δοθεί βάρος ιδιαίτερα στον ελεύθερο στοχασμό.

Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2010

Φυσιολογικός

Μητέρα
Παιδί μου…
Μεγάλωσε σαν άνθρωπος όπως πρέπει
Πήγαινε στον παιδικό σταθμό με τα υπόλοιπα παιδάκια
Να θεωρείς γονείς τον παππού και τη γιαγιά σου
Να πάς σχολείο και να μας φέρνεις καλούς βαθμούς
Να λες τα ποιηματάκια στις σχολικές σου εορτές
Να παίζεις στα σκετσάκια τα Χριστούγεννα
Και να είσαι παντού ο πρωταγωνιστής!
Μην είσαι δεύτερος ποτέ, γιατί αυτό θα λυπήσει τους γονείς σου!
Πρόσεξε μην κάνεις τη μαμά σου να δακρύσει
Να λες πως αγαπάς αυτά που συνηθίζεις!
Ποτέ να μην αντιδράς σε αυτά που σου λένε
Και πάντοτε να είσαι τυπικός στις καλημέρες
Προσπάθησε για το καλό σου να με ακούς
Στη ζωή από το δρόμο που σου δώσαμε μην ξεστρατίσεις
Καλό είναι αυτό που μας συμφέρει!
Καλό είναι αυτό που κάνουν οι άλλοι
Κακό αυτό που δεν μας δίνει ευτυχία
Και ευτυχία είναι αυτό που συνηθίζουμε!
Για δες τα παιδάκια στην τηλεόραση
Είναι όλα τόσο χαρούμενα γιατί ακούν τους γονείς τους!
Να ξέρεις πως θέλω πάντα να βλέπω το χαμόγελο στα χείλη σου
Δεν σε θέλω λυπημένο
Γι’ αυτό πάντα να με ακούς
Ξέρω εγώ ποιο είναι το καλό σου!
Μην δεις αυτά τα κινούμενα σχέδια στην τηλεόραση
Έχει κάποιο reality ή τηλεπαιχνίδι απόψε
Έτσι θα μάθεις ποιοι επιβιώνουν μέσα στη ζωή!
Δεν χρειάζεται να στεναχωριέσαι
Θα σου αγοράσουμε καινούρια παιχνίδια
Που θα είναι μόνο δικά σου!
Άνοιξε τα σχολικά σου βιβλία
Για να μάθεις τον κόσμο όπως θέλουν να είναι!
Δεν χρειάζεσαι τίποτε άλλο, όλα θα τα βρεις έτοιμα!
Πατέρας
Παιδί μου μεγάλωσες!
Τώρα που πήγες στο γυμνάσιο μπήκες στην εφηβεία!
Βρες κάποιο κορίτσι να αγκαλιάσεις
Δεν θέλω να σε βλέπω μόνο!
Βρες καινούριους φίλους παρέα να κάνεις
Μην μπλέξεις σε κακές παρέες
Μπράβο! Πολύ καλούς βαθμούς μου έφερες!
Κάποτε θα γίνεις μεγάλος και θα έχεις καλή δουλειά!
Συνέχισε όπως σου είπα!
Δεν κατάλαβα;! Σου αρέσει η μουσική;
Μα εσύ θα γίνεις επιστήμονας! Έχω όνειρα για σένα!
Δεν με ενδιαφέρει αν σου αρέσει να γράφεις!
Πώς θα γεμίσεις το στομάχι… με μελάνι;
Άσε τα πινέλα κάτω σου λέω!
Γίνε κοινωνικός επιτέλους!
Πήγαινε τη βόλτα σου και αργά να μην γυρίσεις
Κοίτα τους άλλους, συνέχεια με κοπέλες είναι!
Ά! Τι όμορφη κοπέλα! Την γνωρίζεις;
Γιατί δεν με ακούς, που πάς να μπλέξεις;
Γιέ μου, έλα να σε πάω σε οίκο ανοχής!
Είναι πολύ όμορφα εκεί!
Οι γυναίκες πουλιούνται για λίγα λεφτά!
Όλοι οι φίλοι σου έχουν πάει εδώ και καιρό!
Βιάσου το τρένο να μην χάσεις!
Δεν καταλαβαίνεις, στο λύκειο είσαι πια!
Μήπως έχεις κάποιο πρόβλημα γιέ μου;
Και τώρα που σου δημιούργησα ενοχές
Είμαι σίγουρος πως θα πάς κι εσύ όπως έκαναν οι φίλοι σου!
Θα κοιμηθώ ήσυχα απόψε, επειδή ο γιός μου με αυτόν τον τρόπο έγινε άντρας!
Τι είπες;! Αγαπάς μια κοπέλα;
Πρόσεχε υπάρχει και AIDS!
Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς πως δεν την έχεις αγγίξει ακόμα!
Μα σε αυτή την ηλικία που βρίσκεσαι δεν την έχεις πηδήξει;
Τι σημαίνει πως την σέβεσαι;
Φέρσου σαν άντρας επιτέλους!
Τι είναι αυτά τα τετράδια που βρήκε η μάνα σου στα συρτάρια!
Θεέ μου! Γράφεις ανόητα ποιηματάκια;
Ρε σύ! Αυτά θα σου δώσουν λεφτά;! Αυτά θα σε κάνουν άνθρωπο;
Τι βαθμοί είναι αυτοί που μας έφερες και μας στεναχωρείς;
Άντε κάνε το στρατιωτικό σου, και ύστερα πήγαινε αμέσως για δουλειά!
Μα τι βλακείες είναι αυτές που ακούς;
Παράτα την κιθάρα σου σε μια γωνιά!
Τι ρούχα είναι αυτά που φοράς;! Δεν βλέπεις τους άλλους τι φοράνε;
Γι’ αυτό δεν σε θέλει κανείς!
Γονείς
Έπιασες δουλεία; Όχι ακόμα;!
Ξέρω κάποιον για να σε βολέψει κάπου να μην είσαι άνεργος!
Και έχουμε υποχρεωθεί, οπότε να είσαι φρόνιμος και υπάκουος.
Μην κάνεις παράπονα γι αυτόν που σε ταΐζει!
Έτσι είναι η ζωή, έτσι την μάθαμε κι εμείς!
Βγάλε λεφτά και ξόδεψέ τα σε όσα διαφημίζουν!
Τί; Υπάρχουν συνάδελφοί σου που βγάζουν περισσότερα;
Ως πότε θα είσαι στην ίδια θέση; Γλύψε κι εσύ!
Αχ, γιέ μου επιτέλους! Έγινες προϊστάμενος!
Τώρα βγάζεις αρκετά και μπορείς να μείνεις μόνος σου
και να συντηρείς τον εαυτό σου.
Δεν πειράζει που δουλεύεις 10-12 ώρες την ημέρα τώρα!
Οι αμοιβές σου είναι υψηλές!
Πώς τα περνάς στο καινούριο σου σπίτι;
Δεν έχεις χρόνο για τα ενδιαφέροντα σου;
Μα τι σε ενδιέφερε στη ζωή εκτός από τη μουσική και τα στιχάκια;
Είσαι πια πολύ μεγάλος για αυτά.
Βρες μια κοπέλα όμορφη και μείνε μαζί της.
Δεν έχεις χρόνο για να τη βλέπεις;
Δουλεύει; Ωραία μπορείτε να κάνετε πια οικογένεια!
Δήλωσε στο κράτος ότι θα παντρευτείς
και δημοσίευσέ το σε κάποια εφημερίδα. Έτσι πρέπει να γίνει.
Να ψάξεις να βρεις έναν παπά που παίρνει λιγότερα χρήματα!
Δεν έχεις χρήματα για θρησκευτικό γάμο; Κάνε έναν πολιτικό!
Μα τι είναι αυτά που μου λες;! Θα υπογράψεις μόνο ένα χαρτί;
Μη φοβάσαι γιέ μου παντρέψου εσύ, και το παιδί θα το μεγαλώσουμε εμείς!
Όπως κι εσύ, εντελώς φυσιολογικά
Θα μιλήσει στα 2 του χρόνια και θα πίνει από το μπιμπερό το συσκευασμένο του γάλα
Φρόντισε να γεννήσει όποτε αποφασίσει ο γιατρός κι όχι η φύση!
Και μην παραλείψεις να τον πληρώσεις καλά!
Η γυναίκα σου δεν χρειάζεται να το θηλάσει επειδή έχει δουλειά
Ευτυχώς υπάρχουν γάλατα ξεχωριστά για κάθε ηλικία
Δεν πειράζει, έτσι μεγαλώνουν τα παιδιά σήμερα!
Δεν πάει άλλο ο γάμος; Αποφασίσατε να χωρίσετε;
Όχι πρέπει να κρατήσετε το γάμο!
Είστε υποχρεωμένοι για τα παιδιά!
Γιέ μου τώρα που ήρθε ο καιρός να πεθάνω
Μπορώ να πω πως είχα ένα φυσιολογικό παιδί!

Παρασκευή 1 Οκτωβρίου 2010

28/9/10:


Περπατάμε στις απέραντες λεωφόρους μόνοι
Οι ψυχές μας μοιάζουν με φθινοπωρινά δέντρα
που τα τσακίζει ο άνεμος
και τα ξερά φύλλα τους
καρδιάς δημιουργήματα
πέφτουν βαρύγδουπα πάνω στο τσιμέντο
Νεκρά, κιτρινισμένα
από τις θλιβερές σταγόνες της βροχής
Τα δάκρυα του ουρανού πάντοτε μας συντρόφευαν!
Ο άνεμος πάντοτε μας έσπρωχνε μακριά
από τους γκρεμούς που κείτονται
σιωπηλές οι ελπίδες μας
Έχουμε για προστάτη και οδηγό
το ένστικτο της ζωής!
Δεν μας αφήνει να καταλήξουμε
εκεί που μας σπρώχνει η κακοήθεια των ανθρώπων!
Τουλάχιστον όχι εύκολα…
Γίνεται η αιτία για να γεννηθεί μέσα από τα χέρια μας
αυτό που νικά το θάνατο!
Η δημιουργία!

Σάββατο 28 Αυγούστου 2010

28/8/10

Στη ζωή δεν χρειάζεται πάντα να είσαι ο νικητής!
Πρέπει να δέχεσαι την ήττα
όχι όμως και την ταπεινότητα!
Τα πρωινά να ταξιδεύεις στους δικούς σου ουρανούς
υπερήφανος για όσα έχεις καταφέρει
Αλλά τις νύχτες να παίρνεις τη στάση εμβρύου
πάνω στο κρεβάτι, λουσμένος στον ιδρώτα
Με το στυλό σου σχεδόν άδειο
τα χαρτιά σου μουτζουρωμένα
και το βλέμμα σου ακαθόριστο!
Τα όνειρα να τα αντικρούεις με τις πράξεις σου
και την καθημερινότητα να αντιμετωπίζεις
με μοναδικό σου εφόδιο τη δημιουργία!
Στη ζωή χρειάζεται πού και πού, να είσαι νωχελικός!
Να ξαπλώνεις πάνω στο πράσινο της άνοιξης
Να παρακολουθείς τη δημιουργία των παιδικών κάστρων
πάνω στην καλοκαιρινή άμμο
Αδιαφορώντας να βρέχεσαι από την φθινοπωρινή βροχή
Να κρυώνεις μερικές φορές το χειμώνα
αρνούμενος να ζεσταθείς
για να νιώσεις λίγη από την πικρία των άστεγων!
Να περπατάς αργά, κοροϊδεύοντας τον αδηφάγο χρόνο!
Ποτέ μην βιάζεσαι να εξαφανίσεις κάθε στεναχώρια
για να έχεις το προνόμιο να μάθεις από αυτή!
Και ύστερα σοφότερος από κάθε προηγούμενη μέρα
να αναπολείς ξεκούραστος πλέον τις ερινύες!

Τρίτη 24 Αυγούστου 2010

Οι γυναίκες των άλλων


Η μοναξιά ξέρει πώς να σε κάνει να νιώθεις μειονεκτικά!

Περνούν από δίπλα σου επιδεικνύοντας τα υπέροχα αρώματα τους
Πάντοτε χαρούμενες και ευδιάθετες
Λυγίζουν απονήρευτα τα σώματα τους
Θελκτικές υπέροχες υπάρξεις που σου έχουν λείψει
Ξέρουν πώς να χαμογελούν
Πώς να σε κάνουν να σφίγγεις τις γροθιές σου
Απεγνωσμένα να ξεσπάς στους τοίχους
με όλη σου τη δύναμη
για την ανισότητα που έχεις νιώσει στη ζωή!
Ανίκανος να προστατεύσεις την αξιοπρέπεια σου
Το βλέμμα σου να μην μπορεί να κρύψει την επιθυμία σου
Και να ξεχνάς κάποιες στιγμές εκείνον που αγαπούν
Χωρίς όμως απάνθρωπη κακία!
Είναι ένας καυτός ήλιος που μέσα σου σε ιδρώνει!
Ένα ολόγιομο φεγγάρι που πάντοτε σε εμπνέει!
Μια αλλόκοτη επιθυμία στη ζωή που θέλεις να τερματίσεις
αρκεί να ζήσεις έστω μια ημέρα και μια νύχτα
έχοντας γεμάτη την αγκαλιά σου με μια τρυφερή ύπαρξη!

Τετάρτη 28 Ιουλίου 2010

Γενέθλια 2010:

Δεν γεννήθηκα το έτος 1981!
Οι άνθρωποι ανόητα τον χρόνο μετρούν
ενός άγνωστου ακόμα κόσμου
που πριν τον ανακαλύψουν
θα τον έχουν κιόλας λησμονήσει!
Γεννήθηκα πριν από 29 χρόνια!
Κι αυτό είναι το μόνο σίγουρο.
Η αφέλεια δημιουργεί την παραδοξολογία
και τους ευκολόπιστους!
Η συνήθεια δημιουργεί τους κοινότυπους
και τις επαναλήψεις!
Όμως η σχιζοφρένεια δημιουργείται
από τη σφοδρή σύγκρουση
της πραγματικότητας με τη φαντασία
δημιουργώντας τέχνη!
Στην ίδια ένταση που εκρήγνυται
ένας αστέρας και δημιουργεί τον κόσμο!
Έχοντας την καρδιά γεμάτη πάθη
και το νου βυθισμένο στην επιμονή
για κάποιον ευγενικό σκοπό
μπορώ ύστερα να κοιμηθώ ήσυχος
αφήνοντας τα χρόνια να περνούν
καθώς οι άνθρωποι λένε!
Δεν γεννήθηκα στον χρόνο που ονομάσατε εσείς!
Γεννήθηκα πριν από 29 χρόνια και ήταν καλοκαίρι!
Το θυμάμαι γιατί είχε ζέστη
και ο κόσμος μου φάνηκε ασφαλής και ζεστός
όπως στην κοιλιά της μάνας μου!
Στην πορεία της ζωής μου έμαθα πολλά πράματα
Πως η νωθρότητα που δικαίωμα ανθρώπινο είναι
έγινε δουλεία!
Και πως ο έρωτας που προνόμιο ανθρώπινο είναι
έγινε μονοτονία!
Ακόμη και η δημιουργία έγινε συμφέρον!
Πάλλομαι ανάμεσα στο πραγματικό και το δίκαιο
Το πραγματικό έχει την όψη του ιδανικού
και με παρασύρει
Το δίκαιο μοιάζει με τη φαντασία
και με πλαισιώνει
Όμως η ζωή δε μοιάζει με τα χρόνια!
Ακόμη και αυτή η έννοια αλλοιώθηκε
της έδωσαν τη μορφή της υποχρέωσης!
Ένα γερασμένο πρόσωπο σχεδόν νεκρό.
Γνωρίζω όμως το πιο σημαντικό για μένα!
Πώς γεννήθηκα πριν από 29 χρόνια
και πως μου αρκεί έστω μια αλήθεια
για να ξεκινήσω τη ζωή μου!

Σάββατο 8 Μαΐου 2010

7/5/10:

Όλη η ομορφιά του κόσμου
αντικαθρεφτίζεται στο χαμόγελο μιας γυναίκας!
Ο άνδρας ζει για να την κοιτάζει με τον ίδιο τρόπο
που παρακολουθούν οι εραστές, ύστερα από την πρώτη τους νύχτα
εκστασιασμένοι  την ανατολή του Ήλιου!
Μόνο μπροστά στο χαμόγελο αυτό ο άνδρας ξεχνά
ακόμη και την ομορφιά της φύσης!
Γίνεται η αιτία για να τριγυρνά σαν τους μεθυσμένους
οπουδήποτε, χωρίς να έχει τη συναίσθηση του χρόνου.
Γίνεται η αιτία για να δημιουργήσει από το τίποτα
το λόγο  της ύπαρξης!
Το πιο αδύναμο σημείο του άνδρα
είναι ταυτόχρονα η κρυφή του δύναμη!
Διότι μπροστά στη θέα του χαμόγελου αυτού
μπορεί δειλά μερικές φορές να κατεβάζει το κεφάλι
έχοντας στην καρδιά χιλιάδες επιθυμίες.
Αλλά παράλληλα σε οτιδήποτε του σταθεί εμπόδιο
για να τις κάνει πράξη, βρίσκει μια ανεξήγητη, υπέροχη θέληση
για να το καταρρίψει ύστερα
όπως διαλύονται τα παιδικά κάστρα πάνω στη βρεγμένη άμμο
από την επιμονή της θάλασσας και του ανέμου!