Καλώς Ήλθατε!

Το παρόν ιστολόγιο έχει ως σκοπό την προβολή της ποίησης, έχοντας για οδηγό την προσωπική μου αγάπη. Επίσης δημιουργήθηκε με την επιθυμία της ανταλλαγής απόψεων και την επικοινωνία ανθρώπων με κοινά πάθη και ανησυχίες. Η όλη ιδέα της δημιουργίας αυτού είναι να δοθεί βάρος ιδιαίτερα στον ελεύθερο στοχασμό.

Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2009

18/11/09

Εδώ βρίσκομαι και εγώ
Που όπως πάντα αγνοείς
Κάνε μου σινιάλο να βγω
Στον κόσμο αυτό ασφαλής.

Σκοτεινή είναι η σιωπή
Το σώμα μου το παγώνει
Ένα στόμα θέλει να πει
Πως μια αλήθεια ριζώνει.

Προδοσία είν' οι φίλοι
Αναισθησία οι εχθροί
Το φθινοπωρινό δείλι
Κοίταξα πίσω να με βρει.

Η μοίρα που θα με σταματήσει
Στην τρέλα αυτή θα δώσει τέλος
Και ύστερα θα αποφασίσει
Αν αξίζω στης ζωή το σθένος

Εδώ βρίσκεται και θρηνεί
Το μέλλον επιλέξαμε
Άραγε τι απομένει
Όλα τα καταστρέψαμε.

Εκεί είναι η ελπίδα
Θα πεθάνει τελευταία
Μια μονάχη ηλιαχτίδα
Μοιάζει να ναι η μοιραία.

Προδοσία είν' οι φίλοι
Αναισθησία οι εχθροί
Το φθινοπωρινό δείλι
Κοίταξα πίσω να με βρει.

Η μοίρα που θα με σταματήσει
Στην τρέλα αυτή θα δώσει τέλος
Και ύστερα θα αποφασίσει
Αν αξίζω στης ζωή το σθένος

Η θηλιά στη μέση της κάμαρας με προσμένει
Είναι η ζωή από μένα αποκομμένη
Ποιος φίλος άραγε θα με αποχαιρετήσει;
Τι είναι αυτό που σφιχτά τα χέρια μας δένει
Πάνω στους τοίχους γράφουν όσοι μας είναι ξένοι
Υπάρχει αναίσθητος την ποίηση να σβήσει


Η ομορφιά της ζωής

Παραληρούμε μπροστά στην ομορφιά της ζωής
επειδή είμαστε ανίκανοι να την ζήσουμε!
Ενώ το φώς της μας εκτυφλώνει
απλώς συνηθίζουμε να καλύπτουμε τα μάτια
με το δειλό μας χέρι
Με την πρόφαση πως είναι βασανιστικό
σαν απότομο πρωινό ξύπνημα!
Μα ποιος μας έβαλε την ιδέα πως η ομορφιά
είναι κάτι το απλό και ανώδυνο:
Η ομορφιά της ζωής είναι πάντοτε μπροστά μας
και εμείς έχουμε συνηθίσει να εθελοτυφλούμε
Νομίζουμε για ομορφιά το εύκολο και ότι μας είναι αποδεκτό
Η ομορφιά δεν μοιάζει όμως με τα παιδικά μας χρόνια
Είναι κάτι που κερδίζεται με κόπους και σκληρό αγώνα
με εμπειρίες και αυτογνωσία
Η ομορφιά της ζωής είναι εμείς οι ίδιοι!