6/10/22: 12:16

Δεν υπάρχει τέλος για εκείνον που ένιωσε!
Παρά μόνο μια άπειρη αρχή
Κάθε ημέρα που ξυπνάει με λυγμούς σιωπηλούς
Κάθε βράδυ που ξενυχτά με ένα βιβλίο στο χέρι
με την μόνη του σκέψη σε εσένα!
Δεν υπάρχει το ξε-αγαπω!
Πως είναι δυνατόν να αγαπάς κάποιον,
κι όμως να φεύγεις;
Πως είναι δυνατόν
να έχει ημερομηνία λήξης το συναίσθημα
Πως μπορείς να το κατεβάσεις
στο επίπεδο ενός εφήμερου
καταναλωτικού προϊόντος;
Μικρά πλοία οι σκέψεις στον ορίζοντα
με το χρώμα ενός ήλιου που ανατέλλει
Μεγάλα λαμπερά μάτια, παρακολουθούν
να χάνονται οι αχτίδες του
μέσα σε ένα πυκνό δάσος
γεμάτο ψηλές προσδοκίες
σαν έλατα που αγγίζουν το γαλάζιο
μα δεν εκδηλώθηκαν ποτέ!
Τα συναισθήματα που επιθυμούσαν
να ταξιδέψουν
πέρα από το φως αυτού του ήλιου
Χάθηκαν κάπου ανάμεσα στην γήινη ατμόσφαιρα!
Η διαρκή ματαίωση ονείρων
δεν είναι μονόδρομος!
Μονάχα αυτά μας σώζουν
από τους κίβδηλα χαρούμενους ξενιστές ανθρώπων
που φώλιασαν σε καρδιές άδειες
όχι για να τις γεμίσουν,
αλλά να τις στραγγίξουν από αίμα!
Μην συμβιβάζεστε με τίποτε λιγότερο
από την πραγματική ευτυχία!
Είναι ευλογία να μην ζεις την ζωή των άλλων!