Ποιος έκανε τη ζωή μου
ένα αφόρητο μακρύ ταξίδι
και ύστερα ξαπόστασε
σε ένα ξέφωτο
σε άγνωστο δάσος
όπου η φύση σε καλεί
εσένα προσωπικά
για να σε γαλουχήσει
Ποιος θα κάνει τη ζωή ενός άλλου
να δει αυτά που είδε
με μάτια δακρυσμένα
και να σταθεί σε έρημη ακτή
με τους γλάρους να αναφωνούν
για τα όσα είδαν να πεθαίνουν
και από ψηλά να πέφτουν
σαν πέτρες στην θάλασσα
οι βαριές μας σκέψεις
που πέταξε ένα παιδί θαρρώντας
να πάνε μακριά οι οδύνες
ενός μοναχικού ονείρου
Ποιος άραγε πληγώθηκε
από κάποιον άγνωστο κακεντρεχή;
Διότι αυτή είναι συνήθως
δουλειά των όσων γνωρίσαμε!
Και ύστερα είδαμε ως μόνη επιλογή
την άχαρη απομόνωση
σε κάποιο σπίτι
με μόνιμα κλειστά παράθυρα
Ή σε κάποια σκληρή ιδεολογία
που απομακρύνει τους ανθρώπους!
Δεν έχουν λοιπόν δικαίωμα να μιλούν
όσοι δεν τόλμησαν καν
να μπουν έστω νοητικά
στα σκοτεινά δωμάτια
που δημιούργησαν οι μνήμες!
