28/8/10

Στη ζωή δεν χρειάζεται πάντα να είσαι ο νικητής!

Πρέπει να δέχεσαι την ήττα

όχι όμως και την ταπεινότητα!

Τα πρωινά να ταξιδεύεις στους δικούς σου ουρανούς

υπερήφανος για όσα έχεις καταφέρει

Αλλά τις νύχτες να παίρνεις τη στάση εμβρύου

πάνω στο κρεβάτι, λουσμένος στον ιδρώτα
Με το στυλό σου σχεδόν άδειο

τα χαρτιά σου μουτζουρωμένα

και το βλέμμα σου ακαθόριστο!

Τα όνειρα να τα αντικρούεις με τις πράξεις σου

και την καθημερινότητα να αντιμετωπίζεις

με μοναδικό σου εφόδιο τη δημιουργία!

Στη ζωή χρειάζεται πού και πού, να είσαι νωχελικός!

Να ξαπλώνεις πάνω στο πράσινο της άνοιξης

Να παρακολουθείς τη δημιουργία των παιδικών κάστρων

πάνω στην καλοκαιρινή άμμο

Αδιαφορώντας να βρέχεσαι από την φθινοπωρινή βροχή

Να κρυώνεις μερικές φορές το χειμώνα

αρνούμενος να ζεσταθείς

για να νιώσεις λίγη από την πικρία των άστεγων!

Να περπατάς αργά, κοροϊδεύοντας τον αδηφάγο χρόνο!

Ποτέ μην βιάζεσαι να εξαφανίσεις κάθε στεναχώρια

για να έχεις το προνόμιο να μάθεις από αυτή!

Και ύστερα σοφότερος από κάθε προηγούμενη μέρα

να αναπολείς ξεκούραστος πλέον τις ερινύες!