Σε κάποια γραφικά σοκάκια
ενός βουνίσιου χωριού
Και άλλοτε σε λιμανάκια
ενός μικρού νησιού
Γυρνούσα και δεν ήμουν μονάχος
Ακόμη και η σκιά μου ήταν διττή
με κάποια που ενώ υπήρχε πάθος
καμία κουβέντα δεν έμενε μισή
Όταν διψούσα είχα νερό
και μια αγκαλιά γύρω από τους ώμους
Μα τώρα τον κρύο καιρό
Γίνομαι τάχα ήρωας στους δρόμους
Σε κάποιας πόλης το μεγάλο λιμάνι
και σε ταξίδι μικρό με παλιό τρένο
Και άλλοτε σε πλατείες
ή κοιτάζοντας από ψηλά την πόλη
Στεκομουν χωρίς να κοιτάζω
τα αστέρια που είναι ψηλά
Είχα δύο μάτια να θαυμάζω
Και μου έτρεμαν τα δάχτυλα
Όταν διψούσα είχα νερό
και μια αγκαλιά γύρω από τους ώμους
Μα τώρα τον κρύο καιρό
Γίνομαι τάχα ήρωας στους δρόμους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου