22/9/16:

Συνολική αποτίμηση της περασμένης εποχής
Σαν ξημέρωσε η μέρα αυτή
των ποιητών καταραμένη
Και των μελαγχολικών αστών
που κοιτάζουν τη βροχή μέσα από το τζάμι
Φθινοπώριασε!
Ο καιρός μας θέλει πλέον
κουκουλωμένους κάτω από τα σκεπάσματα
Μοναχικούς, να προσπαθούμε να απαλύνουμε
τον πόνο που δημιουργεί η ίδια θέλησή μας
να υπερβούμε τον κόσμο!
Όχι από υπεροπτική μηδαμινότητα
αλλά από αναγκαία πλέον επιθυμία
να αντικρίσουμε τον Άνθρωπο
σε όλο του το μεγαλείο!
Σταματήστε να κοιτάτε μέσα από τα τζάμια λοιπόν!
Σταματήστε να θέλετε συνεχώς να προστατεύεστε
κάτω από ομπρέλες, σαν να είναι η βροχή της φύσης απειλή!
Σταματήστε να κουκουλώνεστε, αδύναμοι, μίζεροι και ανύπαρκτοι
κάτω από τα σκεπάσματά σας!
Να δημιουργείτε μικρόκοσμους
τους οποίους κανείς δεν πρόκειται να επισκεφτεί!
Το γνωρίζετε πολύ καλά αυτό!
Το επιδιώκετε μάλιστα, ώστε να κερδίζετε το δικαίωμα
να στέκεστε μελαγχολικοί τα βράδια πίσω από τα τζάμια
του άθλιου διαμερίσματος σας
που ο σύγχρονος άνθρωπος ονόμασε σύγχρονη κατοικία!
Το επιδιώκετε για να έχετε το δικαίωμα να παραπονιέστε
και να γεμίζετε τον ούτως ή άλλως περιορισμένο σας χρόνο
Δεν μου ταιριάζει ο μελαγχολικός Ήλιος
και ο ψυχρός άνεμος
Μονάχα τα πεσμένα φύλλα των φυλλοβόλων δέντρων
που κείτονται πάνω στο χώμα
Περιμένοντας τον βόρειο άνεμο να τα πάρει μαζί του!