Πενθώ για αυτόν τον άδοξα χαμένο έρωτα
και αφήνω στο κρεβάτι τα σεντόνια ξέστρωτα
να μου θυμίζουν, τότε που δεν ήμουν πια μόνος
και αγκαλιά κοιμόμασταν, δεν υπήρχε ο πόνος
Ζεστό είναι το χάδι σου στο κορμί μου ακόμα
και κάθε τι εδώ θυμίζει το δικό σου σώμα
που άγγιζα με πάθος, ήθελα θυσία να γίνω
τον φόβο της μοναξιάς μου τώρα πρέπει να σβήνω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου