4/3/13:

Όταν θα έρθει η στιγμή

που θα κοιτάζω το νυχτερινό ουρανό

χωρίς κάποιο λόγο

Που θα σιγοτραγουδώ στίχους

οι οποίοι δεν θα μελοποιηθούν ποτέ

και θα νοιώσω την ανάγκη

να βρεθώ ανάμεσα σε ένα ξένο πλήθος

κάποιο Σαββατιάτικο βράδυ

ενώ οι άνθρωποι θα προσπαθούν ξανά

να ξεχάσουν την καθημερινή τους μιζέρια

με δυνατή μουσική και νοθευμένα ποτά

Εγώ ξέρω πως θα εξακολουθώ να είμαι μόνος

όπως άλλωστε είναι και εκείνοι!

Απλώς φοβούνται να το παραδεχθούν

Διότι ποτέ δεν είχαν το θάρρος να δουν

τη γύμνια του εαυτού τους

Διότι πάντοτε σκεφτόντουσαν

τα αρνητικά σχόλια του περίγυρου τους

στο άκουσμα πως ένοιωσαν την ανάγκη

κάποιο βράδυ να μείνουν μόνοι τους

μπροστά στην καλοκαιρινή θάλασσα

ή επάνω σε κάποιο λόφο κοιτάζοντας

τα φώτα της πόλης

Οι άνθρωποι αυτοί είναι δειλοί!

Επειδή φοβούνται να εκμυστηρευτούν

τις αγωνιώδεις σκέψεις τους

ακόμη και σε εκείνους που θεωρούν φίλους

Σπαταλούν το χρόνο τους

σε οτιδήποτε τους κάνει να ξεχνιούνται

ενώ θα μπορούσαν

αν έβαζαν τα θέλω τους ψηλότερα από καθετί

να ανακαλύψουν τι είναι αυτό

που τους κάνει μοναδικούς

και τους δίνει αξία σε μια εφήμερη ζωή

γεμάτη κενά που ίσως δεν καλυφθούν ποτέ!

Η χαρά του να ανακαλύπτεις αυτά τα κενά

δεν συγκρίνεται με καμία άλλη

δικαίωση της ύπαρξης!

Οι άνθρωποι αυτοί…

Παραιτούνται εύκολα από κάθε προσπάθεια

για την αυτογνωσία τους

με την πρόφαση της έλλειψης χρόνου!

Η οποία στην ουσία είναι σπατάλη χρόνου!

Υποχρεώσεις, όπως η εξόφληση

ανύπαρκτων χρεών της εποχής μας

ραντεβού με ιατρούς του ΕΟΠΥΥ

δουλειές στις οποίες σε πληρώνουν

-όποτε το θελήσουν- για να μην έχεις

ούτε μια στάλα αξιοπρέπειας!

Για να κάνεις ακόμη μεγαλύτερους

εκείνους που έμαθες να αποκαλείς αφεντικά!

Για όλους αυτούς τους λόγους

πάντα βρίσκεις χρόνο!

Βυθίσου λοιπόν στη μιζέρια σου

και άσε με εμένα να γνωρίζω

από την υπόκωφη ηχώ του βραδινού

μοναχικού κλάματος της ύπαρξης σου

τις προσπάθειες σου για να μισήσεις

περισσότερο αυτό που έγινες!

Εγώ ξέρω πότε πρέπει να δακρύσω

και δεν ντρέπομαι να το δηλώσω

επειδή η αποδοχή της ήττας μου

δεν καταφέρνει να με λυγίσει

Είναι ο λόγος που με κρατά στη ζωή

και με γεμίζει ελπίδα για τη βελτίωση της!

Και αν αυτό σου φαίνεται αντιφατικό

Σε συμβουλεύω να κάνεις το πρώτο

μεγάλο βήμα προς την ευτυχία

Να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου!

Εκείνος που ψεύδεται ποτέ δεν γνωρίζει

την πραγματική ουσία

μιας ανιδιοτελής σχέσης με τους άλλους

Εμπρός λοιπόν!

Επέλεξε αν θέλεις να χασκογελάς

μαζί με ανθρώπους που δεν τους έδωσες

ποτέ το δικαίωμα να σε γνωρίσουν

Ή στην δραματική φύση της ύπαρξης σου

Όχι ανθρωπάκο!

Δεν μισώ τις στιγμές της ανεμελιάς

και της απλοϊκής χαράς

Αρκεί να είναι κάποιος άξιος

για να τις χαρεί με τη σειρά που πρέπει

Πρώτα πατάς πόδι στα όσα σε σκοτώνουν

και ύστερα κερδίζεις το δικαίωμα

να χαίρεσαι ακόμη και την ανοησία!

Μια ζωή γεμάτη θάνατο

είναι κατάρα στα χείλη των δειλών!

Ενώ ένας θάνατος γεμάτος ζωή

είναι η σύνεση του πάσχοντα!