26/10/25 18:26

Θέλω να μας ενώνει η μουσική
όπως ένα φυσικό τοπίο το φθινόπωρο
που μας ωθεί να αγκαλιαστούμε
με το κρύο της υγρασίας
κάτω από κιτρινισμένα των δέντρων φύλλα
Να μας ενώνει όχι από εξαναγκασμό
αλλά από ανάγκη συντροφικότητας
δύο σωμάτων που ξέρουν να αναζητούν
στα συναισθήματα την αίσθηση αποδοχής
και λύτρωσης μέσα σε έναν διαρκώς ξένο κόσμο
από καθετί θετικά ανθρωπίνως δυνατό
Και η θλίψη να γίνεται ανάμνηση
και όχι πλέον παροντική εξοικείωση
Να γίνεται η μελαγχολία ένα τρυφερό φιλί στο μάγουλο
και όχι πλέον μια μοναχική στιγμή αβεβαιότητας
αλλά βαθιά εμπειρία με έναν άλλο άνθρωπο
που δεν έχει συμφιλιωθεί με την σκοτεινιά της εποχής μας
Θέλω να σε πάρω από το χέρι σαν παρορμητική απόφαση
μιας αναπάντεχης στιγμής πρόκλησης ευτυχίας
για να σου γνωρίσω τον κόσμο μου
με την μοναδική ματιά μιας παντοτινά νέας ψυχής
που δεν αφήνει να γεράσει
από την ποιότητα της ζωής
που του προσφέρει μια μη ελκυστική πραγματικότητα!
Να σε κάνω δική μου χωρίς να πάψεις στιγμή
να ανήκεις στον εαυτό σου!
Αυτός είναι ο σεβασμός που μπορώ να προσφέρω
για την αποδοχή της ένταξης μου
στο δικό σου σύμπαν!

21/10/25: 9:05

Καθώς θα βλέπεις την ζωή

να απομακρύνεται εντός σου

Να διαμορφώνει την ψυχή σου

ανάλογα με τους πόθους σου

Ενώ παράλληλα με μεγάλο αγώνα

κερδίζεις επάξια τις στιγμές

Όταν κάποτε τυχαία θα αντικρίσεις

κάποια μάτια λαμπερά

που θα είναι ικανά να φωτίσουν

τον προσωπικό σημαντικό κόσμο σου

σαν κάποιο μεγάλο λατρεμένο άστρο

που θα είναι ικανό να παρηγορήσει

ακόμη και την πιο σκοτεινή σου νύχτα

τότε μονάχα θα ξεχάσεις

ακόμη και την αξία που είχε για εσένα

η σιωπηλή προσευχή σου στην φύση!

Να αναζητάς πάντα τέτοια μάτια!

Λιγότερο φως δεν σου ταιριάζει εαυτέ μου!

Διότι είναι δίκαιο το να παίρνεις πίσω

το φως που ακόμη και σε αγνώστους

δωρίζεις με ανιδιοτέλεια

αναζητώντας μονάχα την αποδοχή

της αλήθειας που πρεσβεύεις!

 28/6/23:
15:20
Δεν είναι οι σχέσεις φθορά, και να παραμελείς
συνεχώς τον πικρό εαυτό σου
Να είναι επικίνδυνο το να είσαι αφελής
να ονειρεύεσαι είναι θεμιτό σου

Δεν είναι οι σχέσεις για να μην είσαι εραστής
κάθε βράδυ να χάνεσαι στο κενό σου
Να ξαπλώνεις με κάποιον που αν κάποτε χρειαστείς
να είναι απών, το μεγάλο παράπονο σου

Δεν είναι οι σχέσεις ο προσωπικός σου έπαινος
μια διαρκή μάχη με κομένη ανάσα
και κάθε σας βράδυ να καθρεφτίζεται ισχνός
ο εαυτός σου πάνω στη θάλασσα

Δεν είναι οι σχέσεις για να είσαι πάντα εκτός
από σημαντικές στιγμές που γίνονται μνήμες
Να σε κάνει ο άλλος να νιώθεις μικρός
και να σου ρίχνει για τα πάντα μόνο ευθύνες

26/7/25: 20:30

Γιατί καίτε την πατρίδα μου;

Ποιος διέταξε να σβήσει ξανά ο Ήλιος

από τον πυκνό καπνό;

Ποιος εκτελεί εντολές, την ίδια την φύση;

Μια ανυπόφορη, πηκτή κόκκινη αντικρίζω δύση!

Πάνω στο δρόμο οι στάχτες με σκεπάζουν

σαν τέφρα νεκρών

που επιστρέφει ο άνεμος

στους δήθεν ζωντανούς

από εκδίκηση που επέτρεψαν οι άνθρωποι

να την επιστρέφουν πίσω στην φύση!

Καίγονται ξανά σπίτια, ζώα, δέντρα!

Και σβήνει η φωτιά κοντά στην θάλασσα!

Πάντα στην θάλασσα!!!

Δίχως κράτος με εθνική ταυτότητα

ενός κακού μύρια έπονται!

Πουλήσατε την προσωπική μας ταυτότητα

στις μεγάλες δυνάμεις!

Το στίγμα μας στον κόσμο ολάκερο

μοιάζει πλέον με ζήτημα επιβίωσης και μόνο!

Και καίτε συνεχώς!

Καίτε ώσπου να μην μείνει δέντρο ζωντανό!

Κρανίου τόπος η Αττική και η Εύβοια για ακόμη μια φορά!

Ποιος ξέρει πως θα συνεχιστεί αυτό το καλοκαίρι;

Τι άλλο θα κάψετε με έτοιμη

μασημένη, πληρωμένη δικαιολογία

κάποια δήθεν κλιματική κρίση;

Δεν είμαι έτοιμος για ένα μέλλον δίχως φύση!

Δεν θέλω να είμαι έτοιμος για κάτι τέτοιο!

Ούτε για κάμερες στα δάση

και έλεγχο παντού, για μια καθαρή αναπνοή!

Πουλάτε τα πάντα δίχως έλεος!

Είστε αδίστακτοι εγκληματίες!

Για μια εφήμερη όμως κερδοφόρα και άνετη ζωή

σκοτώνετε ολόκληρη την ανθρωπότητα

εσείς μικρά ασήμαντα, δίχως ενσυναίσθηση

άρρωστα στο μυαλό ανθρωπάκια!

4/7/25: 18:53

Η δύναμη μου

οι άνθρωποι που οπισθοχωρούν

σε κάθε δυσκολία

Καθένας που σκέπτεται περισσότερο

για την ζωή του

παρά να καταφέρνει έστω ελάχιστα

να την ζει

Εκείνος που σου βάζει εμπόδια

δήθεν για το καλό σου

και βρίσκει την λύση

αφού πρώτα σου κόψει τα φτερά!

Η δύναμη μου όσοι παραπονιούνται

ευφάνταστα για το κάθετι

Όμως η φαντασία τους τελειώνει απότομα

όπως διακόπτεται

ένας αποφασιστικός βηματισμός

στην άκρη ενός γκρεμού!

Όσοι δυσκολεύονται να βρούν

έστω ψήγματα χαράς

και προτιμούν την ανυπόφορη μελαγχολία

με τη δικαιολογία

της ρεαλιστικής απεικόνισης της ζωής

Όμως ποτέ η μελαγχολία τους δεν δημιουργεί

τίποτα περισσότερο

από πολλαπλασιασμό προβλημάτων!

Δεν είναι δημιουργικοί

Δεν είναι ποιητές

για να μετατρέψουν την οδύνη σε ωδή  

Κάθε τους σκέψη

γίνεται άγκυρα βαριά

σε λιμάνι που τα πλοία

πλέον δεν ταξιδεύουν πουθενά

Ένα νεκροταφείο πλοίων

ολάκερη η ζωή τους!

Στην κάθε τους εκπνοή

μεταδίδουν τη σκουριά τους

διότι δεν έχουν καμία προσδοκία

Για αυτό τον λόγο πολεμούν

όσους ακόμη ονειρεύονται!

Η δύναμη μου η αποφασιστική αντίσταση

σε κάθε είδους αρνητικοτητα

ώστε να κερδίζω στην ζωή

αυτό που μου αξίζει

παρά να παραδίνομαι ηθελημένα

στον κυματισμό μιας μαύρης

νυχτερινής θάλασσας

όπου το φεγγάρι δεν αντανακλά

την λάμψη ενός κρυφού ηλιου!

Η δύναμη μου η συνετή αποδοχή

της μελαγχολικής εξωστρέφειας

που δεν μετατρέπεται

σε μίζερη ακινησία

Είσαι νερό!

Ζήσε σαν ποτάμι

και όχι λιμνάζοντα νερά!

Απόβλητα οργανισμών

οι σκέψεις που σε οδηγούν

επιβεβαιωμένα στην ανυπαρξία!

22/6/25: 16:33

Ολόκληρη η ανθρωπότητα βάλλεται από παντού!

Εσύ άνθρωπε μικρέ και ασήμαντε

για τους έχοντες εξουσία

Είσαι ένας αριθμός σε υπολογιστή

αν είσαι τυχερός

Ή στην χειρότερη περίπτωση

ένας αριθμός τυπωμένος σε έξυπνα όπλα

της παγκόσμιας πολεμικής βιομηχανίας

αυτή που ονομάζουν αμυντική

ώστε να θολώνουν τα νερά

το ίδιο το μυαλό σου

με λέξεις όπως πατρίδα, άμυνα, καθήκον...

που κάποτε ίσως είχαν κάποιο νόημα

Δεν θέλουν να έχεις ησυχία!

Ποτέ να μην ζεις πραγματικά

Να ζητάς απεγνωσμένα λίγη γαλήνη

Ακόμη και όταν έχεις αποδεχθεί ολοκληρωτικά

την υπερκαταναλωτική σου νοοτροπία

την οποία οι ίδιοι σου δίδαξαν

Έτσι σε ελέγχουν αποτελεσματικότερα!

Αρκεί να ζεις διαρκώς με τον φόβο!

Να είσαι ένα ταπεινό προ ιόν της τεχνολογικής εποχής

Να υποτάσσεσαι με τη δική σου θέληση

σε κάθε πραγματικότητα

που δημιουργούν κάθε τόσο

Και να παραδίνεσαι γονατισμένος εξευτελιστικά

παρακαλώντας για λίγη ησυχία

στην τρέλα αυτού του σύγχρονου κόσμου

αποδεχόμενος μια ζωή δημιουργημένη

πάνω στο κέρδος πολυεθνικών εταιριών

και σάπιων κυβερνήσεων

Δεν θέλουν ποτέ να ησυχάσεις!

Να ζήσεις ακόμη και μια ζωή

όπως στην πρόσφεραν

να καταναλώνεις ολοένα και περισσότερα

Ούτε αυτό τους ικανοποιεί πλέον!

Οικονομικές φτιαχτές κρίσεις

πολύχρονη φτώχεια και ανέχεια

ανεργία, βία στους δρόμους

λαθρομετανάστευση με σχέδιο

την αντικατάσταση του ντόπιου πληθυσμού

στο όνομα της δήθεν

εκσυγχρονισμένης ανθρωπότητας

που δεν κοιτάζει πια χρώματα, κουλτούρες κλπ

παρά μόνο τον άνθρωπο ως σύνολο

Τι υποκριτές!

Σου έφτιαξαν μια κρίση για δεκαετίες

Σου πούλησαν την πατρίδα σε πολυεθνικές

Σου έκαψαν τα δάση

Σου κατέστρεψαν φυσικά τοπία

οι ξενοδοχειακές επιχειρήσεις

που κατέβαλλαν με το έτσι θέλω τις παραλίες

Σου ακρίβυναν τόσο πολύ την ζωή

ώστε να μην τα βγάζεις πέρα

Σου γέμισαν την πατρίδα όχι πρόσφυγες

αλλά παράνομους μετανάστες

που οι ίδιοι δεν θα έπαιρναν ποτέ στα σπίτια τους

Και εσύ προσπαθείς να ανασάνεις

Και σου δημιούργησαν ψυχοσωματικά

μια άγνωστη λέξη μέχρι πρόσφατα

Να ζεις για να πεθάνεις!

Να μην παίρνεις σύνταξη

να ανέχεσαι δουλειές

με άθλιους υπανθρώπους

προκειμένου να πληρώσεις το νοίκι

και το ρεύμα σου!

Και να μην έχεις χρόνο

ποτέ προσωπικό ελεύθερο χρόνο!

Ώστε να μην έχεις διάθεση να αφυπνιστείς

μέσα από την ανάγνωση βιβλίων

Και δέχτηκες μέσα από απειλές και φόβο

θανατηφόρα εμβόλια, ψηφιακό έλεγχο

για... το καλό σου!

Και κάθεσαι απλώς σε μια γωνιά

κουρασμένος υπερβολικά και ανήμπορος

να αλλάξεις οτιδήποτε

Ενώ μέσα σου αντιστέκεται η λογική

και τα συναισθήματα κατακλύζουν το είναι σου

Με αποτέλεσμα να αρρωσταίνεις!

Και φωνάζεις ενώ κλείνεις με το μαξιλάρι

το στόμα σου τις νύχτες που δεν κοιμάσαι

Είναι η μόνη άμυνα που σου έχει απομείνει

Αφήστε με να ζήσω όπως με μάθατε!

Πως γεννήθηκα με προκαθορισμένη μοίρα!

Αφήστε με επιτέλους να ξεκουραστώ

από όλα αυτά!

Να καταναλώσω, να περιμένω στις ουρές

των καταστημάτων για μια έκπτωση σας

Να θεωρώ διασκέδαση τα κλαμπ

και να τσακώνομαι για παίκτες ποδοσφαίρου!

Αφήστε με επιτέλους να ανέχομαι

όλα όσα σχεδιάζετε προσεκτικά

Σας αφήνω τον έλεγχο της ζωής μου

με την συγκατάθεση μου!

Ταίστε με καρκίνο και έντομα ακόμα!

Αρκεί μην με απειλείτε με περισσότερες συμφορές!

Όχι άλλη πείνα, δεν αντέχω ακόμη έναν πόλεμο!

Θα είμαι ήσυχος, καλός, δεν θα προκαλώ προβλήματα

Αρκεί να με αφήσετε για λίγες δεκαετίες

χωρίς απειλές για άλλα ολοκαυτώματα!

Αφήστε με στο σαλόνι μου να παρακολουθώ

τις άθλιες εκπομπές και σειρές σας

σαν υπάκουο ανεύθυνο ον

Και δεν θα διαμαρτυρηθώ καθόλου στους δρόμους!

Ούτε φωτιά σε κάδους θα βάλω

Αφήστε με σας παρακαλώ

να πληρώνω τις υποχρεώσεις μου

και να δουλεύω ως τα 70!

Αρκεί να μην με απειλείτε με πόλεμο!

Αρκεί να μην βλέπω εικόνες θανάτου

και καταστροφής ολόκληρων χωρών!

Δεν αντέχω άλλο αυτές τις εικόνες!

Αφήστε με ήσυχο μπροστά στον υπολογιστή

και την τηλεόραση μου

να φαντασιώνομαι κόσμους που δεν υπάρχουν!

Και δεν θα ενοχλήσω εγώ ο μικρός και ταπεινός

τις εταιρίες που προασπίζεστε!

Αφήστε με να κάνω βόλτες στις πόλεις

των 15 λεπτών, και να είμαι σπίτι δουλειά

δουλειά σπίτι, φαγητό και ύπνος

Αρκεί να μην βλέπω βομβαρδισμούς αμάχων!

Όλα θα τα ανεχθώ για το καλό μου

για το καλό όλου του κόσμου!

12/5/25: 21:33

Ορισμένες φορές

κάποιο αδέσποτο ζωάκι

μπαίνει αναπάντεχα στην ζωή μας

και την αλλάζει για το υπόλοιπο της!

Και είναι κρίμα να φύγει

έτσι άξαφνα όπως ήρθε

σαν ένα ακόμη αδέσποτο

ενώ είχε πάρει τόση αγάπη!

Και αν μας λένε οι γύρω μας

γιατί πενθείς

δεν ήταν άνθρωπος, δεν αξίζει!

Εσύ να λες πως ήταν ένας καλός σου φίλος!

Μια ιδιαίτερη παρέα

που απουσίαζε η ομιλία

Μερικά γουργουρητά και νιαουρίσματα

αρκούσαν όμως

για να σου πουν τα πάντα!

Και αν σε πονά κάτι περισσότερο

είναι η πρώτη ανάμνηση

από εκείνο το αδέσποτο μωράκι 

με την επίμονη λαμπερή του ματιά

και το διαρκές παραπονεμένο νιαούρισμα

που σε έπεισε τελικά να το κρατήσεις

ως τα γεράματα του!

Τα ζωάκια σε μαθαίνουν τι σημαίνει

πραγματική αφοσίωση

και ανιδιοτέλεια!

Ξέρουν πάντα να λένε ευχαριστώ

για την φροντίδα και την αγάπη

που τους έδωσες

με τον δικό τους τρόπο!

23/4/25: 15:37

Για έναν ποιητή δεν υπάρχει κάτι χειρότερο

από την εποχή της άνοιξης!

Μην ξεγελιέστε λοιπόν

πως μόνο τα καλοκαίρια υποφέρει περισσότερο!

Να ανθίζουν τα λουλούδια γύρω του

και εκείνος όταν δεν έχει κάπου να τα χαρίσει

γίνεται αδιάκριτο ακόμη και το άρωμα τους!

Ενώ αν τα χαρίσει στον λαθος άνθρωπο

μοιάζει μάταιη ακόμη

και η ίδια τους η ύπαρξη στον κόσμο!

Αυτό είναι το νόημα της άνοιξης λοιπόν!

Να γίνεσαι ο ίδιος προσφορά

ακόμη και στην ανέφικτη επιθυμία ενός έρωτα

Θυσία ακόμη

όπως γίνεται ένας πραγματικά

θαρραλέος άνδρας

σε έναν κόσμο που συνεχιζει

να προπαγανδίζει ύπουλα

οποιαδήποτε ανθρώπινη ομορφιά

ως αδυναμία και υποδούλωση χαρακτήρα

Και αν σου πετάξουν στα μούτρα τα λουλούδια

μην διστάσεις να λυγίσεις

Προτιμότερο να δεχθείς την απαξίωση

και την απόρριψη από όποια δεν σου αξίζει

Παρά το να κρύψεις αυτό που είσαι

πίσω από μια σκούρα κουρτίνα με πλούσια χρώματα

ή ακόμη χειρότερα να αλλάξεις

εξαιτίας ενός κόσμου που δεν γεννήθηκες για αυτόν

Ενώ ανήκεις ανέκαθεν σε έναν άλλο

που με υπερπροσπάθεια

έχεις ο ίδιος δημιουργήσει

με μόνο σκοπό να τον φέρεις στην επιφάνεια

ως δώρο στην ίδια την ανθρωπότητα!

27/3/25: 6:21

Η επιθυμία για έρωτα ποτέ δεν σβήνει

Ακόμη και στις πιο δύσκολες συνθήκες

επιβιώνει σαν όνειρο τις νύχτες

Σαν την Αφροδίτη στο πρώτο φως της ημέρας

και σαν τη Σελήνη στο τελευταίο

Σαν κόκκινο σημάδι μοιάζει δαχτύλων

πάνω από τους ώμους

και γύρω από τον λαιμό

από τα δικά σου χέρια!

Και ακόμη ένα σφίξιμο στο στομάχι

Μια ακόμη αϋπνία ανεπιθύμητη

και μια έντονη λαχτάρα μη ελεγχόμενη

στις πιο λάθος στιγμές

Η ακόμη και ως ρίγος

στην τυχαία θέαση

κάποιας θελκτικής παρουσίας

Η ερωτική επιθυμία δεν είναι η παρόρμηση

ενός μοναχικού ταξιδιώτη της ζωής

μήτε ένας πόνος ασύγκριτος

κατά το αντίκρισμα της δύσης του Ήλιου!

Είναι η καλλιτεχνική δημιουργικότητα

και η ευγενική φιλοσοφία

ενός υπέροχου ανθρώπου που αντιστέκεται

στα λάθος ερεθίσματα της κάθε εποχής

Είναι η μόνιμη αναζήτηση του επίμονου

στα σκοτάδια της ίδιας της ανθρωπότητας!

25/3/25: 9:05

Το όνειρο δεν είναι μόνο ο κόσμος του δειλού

Αλλά και η μεγάλη προσδοκία του θαρραλέου!

Το να συνεχίζει κάποιος να ονειρεύεται

μέσα σε έναν κόσμο που ενοχοποιεί

και καταδικάζει την ονειροπόληση

Που τιμωρεί την επιμονή κάποιου

σε έναν ευγενικό σκοπό

και έναν προσωπικό στόχο

Σημαίνει πως οι προσωπικές του αξίες

έχουν μεγαλύτερη αξία 

από την κοινή γνώμη

και την κοινότοπη λογική

που θυσιάζει ζωές για χάριν

μιας ανούσιας κοινωνικοποίησης

Εκείνος που προσπαθεί να μειώσει

το όνειρο κάποιου

Είναι οποίος έχει αποσυρθεί από την ζωή

Εκείνος που έχει πάψει να είναι νέος

στον τρόπο σκέψης του

Και ονομάζει ωριμότητα

την διαρκή του επιμονή στην άρνηση

Και σοφία την στασιμότητα

Κάθε επίδοξος νεκρός

πάντα βρίσκει όμορφες λέξεις

ώστε να μη νιώθει ανύπαρκτος

Και έχει πάψει να επιδιώκει οτιδήποτε

ενώ βαφτίζει υπομονή την ανημπορια του

διστάζοντας να αντιμετωπίσει

με το ανάλογο σθένος τις αντιξοότητες!

Δεν υπάρχει επιλογή 

στο να μην υποφέρεις καθόλου

αλλά το να υποφέρεις λιγότερο

είναι μια μάχη που δίνεται καθημερινά

Ποτέ η παραίτηση δεν προσφέρει

πραγματική γαλήνη!

Όσο η ικανοποίηση πως κατάφερες

να την κερδίσεις με την αξία σου!

28/2/25 13:10

Να έχεις τη συνείδηση σου καθαρή!

Αν θες να λέγεσαι άνθρωπος

Να συμμετέχεις

Να αισθάνεσαι

Να πονάς ακόμα!

Να απαντάς άμεσα

Στην χυδαιότητα

Στην επίθεση

Στην αδικία

Πόσο μάλλον

σε μια μαζική δολοφονία

του μέλλοντος της πατρίδας μας!

Αυτό ξεπερνά με διαφορά

κάθε άλλου είδους δυστυχία!

Οι δρόμοι ανήκουν σε εκείνους

που φανερώνουν μια έντιμη οργή

και μια βουβή θλίψη

με μάτια παραλίγο δακρυσμένα

φωνές δυνατές σαν βρυχισμό λιονταριού

και γροθιές σφιχτές

σηκωμένες προς τον δίκαιο ουρανό!

Η Ελλάδα των θυμάτων εν καιρό ειρήνης

πρέπει επιτέλους να πάψει να υφίσταται!

13/2/25: 1:17

Κάποιοι άνθρωποι είναι παιδιά
εγκλωβισμένα σε σώματα ενήλικα
Φυλακισμένοι παρά την θέληση τους
στου μυαλού τους τα σκληρά κάγκελα
Ψάχνουν άλλα, ίδια ιδιόμορφα παιδιά
για να αγαπήσουν με τον τρόπο που ξέρουν
μέσα από τη δική τους αίσθηση έλλειψης αγάπης
Αυτή που δεν πήραν ποτέ τους ως παιδιά!
Έτσι δίνουν αυτό που δεν πήραν ποτέ τους
ελπίζοντας πως το άλλο πρόσωπο θα ανταποκριθεί
στη δική τους μορφή Αγάπης
έστω με κάποια τιμιότητα!
Και η παγίδα είναι πως βρίσκουν πάντα
ανθρώπους με παρόμοια βιώματα
νομίζοντας πως το άλλο πρόσωπο
έχει την ίδια αίσθηση ηθικής
Και πώς θα ανταποκριθεί στο κάλεσμα τους
αν όχι με τον ίδιο ενθουσιασμό
όμως θα έχει τουλάχιστον την αθωότητα
να πιστέψει δυνατά
στα λόγια και της πράξεις του άλλου!
Τι είναι η Αγάπη λοιπόν
χωρίς την θρησκευτική σημασία
της πίστης στον άλλο
με κάθε ψυχικό και σωματικό κόστος;

21/1/25: 21:34

Σε κάποια γραφικά σοκάκια

ενός βουνίσιου χωριού

Και άλλοτε σε λιμανάκια

ενός μικρού νησιού

Γυρνούσα και δεν ήμουν μονάχος

Ακόμη και η σκιά μου ήταν διττή

με κάποια που ενώ υπήρχε πάθος

καμία κουβέντα δεν έμενε μισή

Όταν διψούσα είχα νερό

και μια αγκαλιά γύρω από τους ώμους

Μα τώρα τον κρύο καιρό

Γίνομαι τάχα ήρωας στους δρόμους

Σε κάποιας πόλης το μεγάλο λιμάνι

και σε ταξίδι μικρό με παλιό τρένο

Και άλλοτε σε πλατείες 

ή κοιτάζοντας από ψηλά την πόλη

Στεκομουν χωρίς να κοιτάζω

τα αστέρια που είναι ψηλά

Είχα δύο μάτια να θαυμάζω

Και μου έτρεμαν τα δάχτυλα

Όταν διψούσα είχα νερό

και μια αγκαλιά γύρω από τους ώμους

Μα τώρα τον κρύο καιρό

Γίνομαι τάχα ήρωας στους δρόμους

16/1/25: 0:09

Οι εραστές πλάι στο κύμα

μαζί σε κάθε κακό καιρό

Αψηφούν ακόμη και το κρύο του χειμώνα

Σιωπούν μπροστά στη θέαση των κυμάτων

και στον θόρυβο του παφλάσματος

που δεν ενοχλεί την γαλήνη τους

Απλώς στέκονται ακίνητοι

αγκαλιασμένοι να συμπληρώνουν

ο ένας το σώμα του άλλου

με απίστευτη για τους πολλούς εμπιστοσύνη!

Με ροδισμένα μάγουλα και διακριτικά χαμόγελα

επιτρέπουν μονάχα στα μάτια τους να κινούνται

ψηλαφίζοντας νοητά ο ένας το σώμα του άλλου

ενώ τα ακίνητα χέρια τους

παραμένουν ζεστά κάτω από τα ρούχα τους

η αγγίζουν μόνιμα τα ακάλυπτα μάγουλα

ώστε να τα ζεσταίνουν

Και παραμένουν εκεί, δίπλα στην θάλασσα

ακίνητοι στο κρύο κάποιο βράδυ

την ίδια στιγμή που σε κρεβάτια μέσα σε σπίτια

ζευγάρια κοιμούνται αντικρίζοντας

ο ένας την πλάτη του άλλου!

Στριφογυρνώντας ανήσυχα ώσπου να κοιμηθούν

μέσα σε ζεστό σπίτι, με τα στρωμένα χαλιά

Αχ πόσο ψευδή αυτή η αίσθηση ασφάλειας

που οι άνθρωποι αργοπεθαίνουν

πλήττοντας απο τη μονοτονία!

Διότι ξέχασαν πως κάποτε

ανυπομονούσαν να δουν τον άλλο

υπό οποιαδήποτε συνθήκη!

Τότε που είχε πραγματικό νόημα

αυτός ο συντροφικός ύπνος

Ώστε να ξεκουράσει τα σώματα

που διεκδίκησαν την αίσθηση πληρότητας

με μια ενήλικη απόφαση ευθύνης!

17/12/24: (2) 00:50

Αν είσαι Έλληνας πραγματικός

θα υπερασπιστείς τα σωζώμενα έργα

ενός ένδοξου φωτεινού παρελθόντος

με πυγμή που ταιριάζει στους προγόνους σου!

Αν είσαι Έλληνας πραγματικός

θα αφαιρέσεις από τις Χριστιανικές εκκλησίες

τα κλεμμένα μάρμαρα των ναών μας

χωρίς όμως να τις γκρεμίσεις!

Δεν ταιριάζει στο πνεύμα σου η καταστροφή

στους σκοτεινούς 16 αιώνες!

17/12/24: 00:22

Είμαστε τυχεροί που είμαστε εδώ!

Αναπνέουμε, εμπνέουμε, υπάρχουμε

ο καθένας στον δικό του μοναδικό χρόνο

Οι άξιοι δεν αποζητούν τη μοίρα

ώστε να επαναπαύονται

με την κάθε απλοϊκή δικαιολογία

Μονάχα οι έχοντες γνώση

που τους οδηγεί πάντα

σε όχι τόσο ευχάριστη αίσθηση αφύπνισης

είναι οι πραγματικοί προνομοιούχοι

της ίδιας της ύπαρξης

και της μοναδικότητας της ζωής!

Δεν θα ησυχάσω με τη διάδοση

της ιστορίας των βολεμένων!

Δεν θα μείνω στάσιμος καθόλη τη διάρκεια

του δικού μου προσωπικού χρόνου!

Θα αλλάζω όπως αλλάζει χρώμα ο ουρανός

ακόμη και κατά τη διάρκεια μιας μόλις ημέρας!

Θα αλλάζω όχι σύμφωνα με τα όσα πιστεύω

αλλά με τα όσα μου επιτρέπουν να βλέπω

την κάθε αλήθεια στον κόσμο αυτό

με καθαρά δίχως κανένα κάλυμμα στα μάτια!

Κι έπειτα θα ανησυχώ διαρκώς

ιδιαίτερα τα ήσυχα βράδια

τότε που άλλοι κοιμούνται

με μόνη τους προσδοκία

να ξυπνήσουν για την επόμενη ημέρα

που μοιάζει έντονα με το χθες

ενώ θεωρούν σημαντικό να επιστρέφουν

στην αίσθηση του σύντομου παρελθόντος

με την αναμονή της σιγουριάς και της ασφάλειας

Φιλήσυχοι πολίτες, άβουλα ανυπόστατα όντα

που δεν τιμούν με τόσο προκαθορισμένες ζωές

το θαύμα δισεκατομμυρίων ετών

πάνω σε μια μόνο Γη!

3/12/24: 22:07

Συνοδοιπόροι της ζωής

εσείς που ποτέ δεν συναντηθήκατε

Παρά μόνο σε όνειρα με κενά πρόσωπα

ψάχνοντας τα βράδια σε κρεβάτια κρύα

κάποιο χέρι και την αίσθηση

ενός άλλου δίπλα σας

ενώ ξαπλώνατε μονάχα

για την ελπιδοφόρα ευδαιμονία

πέρα από τους περιορισμούς

κάθε μικρής ή παροδικής ευτυχίας

Και συνεχίζατε να κοιτάζετε το νυχτερινό ουρανό

με μια νοσταλγική αίσθηση

κάποιας μακρινής σας ανάμνησης

τον ίδιο ακριβώς χρόνο σε άλλο μέρος

ενώ ποτέ δεν μάθατε

ποια άλλα ταιριαστά σε εσάς μάτια

επιθυμούν να κοιμούνται

αφού πρώτα εμβαθύνουν

σε αυτή την εικόνα του σκοτεινού ουρανού!

Ποτέ κανείς δεν είναι πραγματικά μόνος!

Το συνειδητοποιείς πάντα στις στιγμές εκείνες

που δεν εξομολογείσαι ακόμη

και στον καλύτερο σου φίλο!

Κάπου υπάρχει ο συνοδοιπόρος σου στην ζωή!

Και αν το επιτρέψουν οι συγκυρίες

κάποτε να τον συναντήσεις

Τότε θα θελήσεις ίσως να τον χάσεις για πάντα

για να μην μειώσεις την αξία

του σύντομου ταξιδιού σου μαζί του!

Και είναι προτιμότερο να τον χάσεις για πάντα

από το να συνοδεύεις μια ξένη πλέον σκιά

κάτω από τον χαμηλό φωτισμό

των δρόμων τα βράδια

Έχει σημασία λοιπόν η εθελούσια απομόνωση

ώστε να μην καταφέρεις να καταστρέψεις

τη μοναδική ευκαιρία ερωτικής ολοκλήρωσης!

Ίσως δεν είναι απόλυτα καλό

το να συναντηθούν εκείνοι που ψάχνουν την αρετή

και την αίσθηση απόλυτης γαλήνης

Διότι επρόκειτο για έγκλημα

κατά της φύσης της ίδιας της ζωής!

Τίποτα δεν εξελίσσεται και δεν πάει μπροστά

αν δεν συντριβεί βίαια

πάνω στην ίδια την πραγματικότητα!

Ίσως τότε να αξίζει κάποιος

το να κρατήσει γερά ένα χέρι

και να προχωρήσει μαζί με εκείνον

που επέλεξε εξίσου να συντριβεί κάποτε

χωρίς ο άλλος να το γνωρίζει!

5/11/23: 16:28 Για την Ahoo Daryaei

Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που αντιστέκονται

Και δεν γεύονται με το ζόρι πικρές γεύσεις

Και αν δεν γίνω ποτέ σαν αυτούς

Έχω τουλάχιστον την τιμιότητα να τους θαυμάζω!

Όπως εκείνο το κορίτσι που μπροστά στον φόβο

του καθεστώτος της χώρας της

με τον σκοταδισμό που έχει επιβάλλει

Προτίμησε να πάρει ένα μεγάλο ρίσκο

διακινδυνεύοντας την ίδια την ζωή της

δείχνοντας τη γύμνια της

μπροστά σε μαυροφορεμένες οντότητες

που κρύβουν αναγκασμένες

την υπεροχή της ομορφιάς του φύλου τους

που κάποτε λατρευόταν από όλους τους πολιτισμούς

με την ανωτερότητα μιας θεάς!

Εκείνο το κορίτσι με τα εσώρουχα

περπάτησε ξυπόλυτη ανάμεσα

σε δειλές και φοβισμένες γυναίκες

που σαν δαίμονες την κοίταζαν

από την ζήλια τους

Και οι δήθεν άνδρες που η μόνη τους δύναμη

είναι ένας θεός εκδικητής

συνέλαβαν με τη βία

εκείνη την διαφορετική νέα κοπέλα

που είχε το θράσος να αμφισβητήσει

τις δουλοπρεπείς πεποιθήσεις τους!

Διότι ποτέ τους δεν θα μπορούσαν να έχουν

μια τέτοια γυναίκα για σύντροφο τους!

Πάντα για ψυχασθενή κατηγορούσαν

όποιον ξέφευγε από τη γραμμή του πλήθους!

Μην τυχόν και παρεκκλίνεις της πορείας τους

Μην τυχόν και δεν τους ακολουθήσεις στον γκρεμό

Πάντοτε μειώνουν εκείνον που στο χείλος του

βγάζει φτερά και πετάει σαν άλλος Ίκαρος

νέος, ριψοκίνδυνος, θαρραλέος, παρορμητικός

Πάντα ο μεγάλος άνθρωπος θα είναι νέος!

4/10/24: 1:05

Άφησε ελεύθερα τα δάχτυλα μου

να ψηλαφισουν όλο το κορμί σου

Είναι η στιγμή που ανήκει ο ένας στον άλλο!

Η πιο ιερή στιγμή ενός ζευγαριού!

Άφησε με δίχως να αντισταθείς

να κάψω με την ανάσα μου

κάθε χιλιοστό του δέρματος σου!

Και να αισθανθώ άνδρας

από την ολοκληρωτική μου κυριαρχία

πάνω στο κορμί και το μυαλό σου!

Προσπάθησα χρόνια για να αποκτήσω

την αξία μου!

Πέρασα μέσα από τους ανθρώπους

αρχικά σαν σκιά

έπειτα ως ενσαρκωμένη οδύνη

οπότε αξίζω την τρυφερή αίσθηση ενός φιλιού

και ένα αγκάλιασμα, το φάρμακο του κόσμου!

Καμία βία δεν υπάρχει στο ερωτικό σμίξιμο!

Όταν και οι δύο γνωρίζουν τον εαυτό τους!

Μονάχα ρυθμική κίνηση

που ακολουθεί τους χτύπους της καρδιάς

άλλοτε γρήγορα και άλλοτε αργά

Ώσπου να υπάρξει η απόλυτη συντριβή

που μοιάζει με το θάνατο ενός άστρου!

Και ύστερα η ζωή να επανέρχεται

σαν γλυκό ξύπνημα

έπειτα από την απόλαυση ενός ονείρου

που ευχοσουν να μην τελειώσει!

30/8/24: 17:30

Δεν είναι αγάπη

Ο άκρατος ερωτισμός

Ο ξαφνικός ενθουσιασμός

Ο απόλυτος συμβιβασμός

Η επιλογή συντρόφου

ανάλογα τις ανάγκες σου

Η εγωιστική σου μεταμέλεια

Τα εύκολα μεγάλα όμορφα λόγια

Το μοίρασμα υποχρεώσεων

Η επικοινωνία υπό όρους

Η σχέση που μοιάζει με επιχείρηση

Η υποκριτική σου ικανότητα

Το να είσαι κρυψίνους

Η δήθεν αλήθεια σου

Η δημιουργία πολλών προσωπικοτήτων

Η παρατεταμένη σου τιμωρητική σιωπή

Η μονοδιάστατη σχέση σου

Τα ξεχωριστά κρεβάτια

Η διαφορετική συχνότητα επικοινωνίας

Η χαοτική αίσθηση ηθικής

Η εύκολη αποξένωση και αναζήτηση μοναξιάς

Το φοβερό σου βλέμμα

Ή το ανέκφραστο πρόσωπο

Οι καβγάδες που κάνει πίσω μόνο ο ένας

Το κρυφό αθώο φλερτ με κάθε άγνωστο

Το να θυσιάζεις τα πάντα για μια καριέρα

Η παραμέληση του εαυτού σου

Η σιγουριά της επιστροφής

Η δεδομένη υποχώρηση

Η αίσθηση κατοχής του άλλου

Η χειριστική συμπεριφορά

Η συναισθηματική κακοποίηση

Η φωνή που πνίγεται για να μην εκραγεί

Το λάθος που δεν διορθώνεται

Η επιβολή αλλαγής του άλλου στα μέτρα μας...

Καθώς φιλάς τον σύντροφο σου

να γεύεσαι την αλμύρα των δακρύων του!

Αυτό είναι η Αγάπη!

Να παίρνεις τα συναισθήματα του

ακόμη και τα πιο δυσάρεστα

και να τα κάνεις δικά σου!

Τόσο δικά σου, ώστε να νιώθει ο άλλος

πως πλέον δεν του ανήκουν!

Nα είσαι βέβαιος πως καμία ευκολία

δεν σημαίνει πως λογαριάζεται

για πραγματική σχέση!