Εδώ που έχουμε έναν ήλιο τόσο δυνατό
που κάνει όμορφη
ακόμη και την πιο άσχημη πόλη
Εδώ που οι πολίτες φυτοζωούν
κλέβοντας χρόνο της μιας στιγμής
μέσα από υποχρεώσεις και ανάγκες ψεύτικες
από μια ζωή αποδεδειγμένα ανυπόφορη
Εδώ που έχουμε ξεσπάσει με κλάμα
και αναζητούμε στην παροδική ευθυμία
μια ανάσα ζωής απεγνωσμένοι
Σαν φυλακισμένοι που στο προαύλιο της φυλακής
κοιτάζουν ένα κομμάτι του ουρανού
Και έργο μας μοναδικό, πως καταφέραμε
να στήσουμε άγαλμα στην πτώση!
Κι όμως αντέχουμε!
Για πόσο ακόμα;
Με μπάνια και ήλιο, αντέχεται η ζωή;
Ποιος σας έμαθε να αγοράζετε ντοπαμίνη
το νόμιμο ναρκωτικό της εποχής μας;
Μέσα από τα μέσα κοινωνικής απομόνωσης;
Ποιος συνέθλιψε με τόση ευκολία
τις προσωπικότητες σας
Με τόσο εξευτελιστικά φθηνά ανταλλάγματα
ξεπουλήθηκε η αξιοπρέπεια και η πυγμή σας;
Ποιος σας έμαθε τον επαναλαμβανόμενο κύκλο ζωής
όπως εκείνον που έκανε
ο αλυσοδεμένος Billy Hayes;
Σας ευχαριστεί λοιπόν αυτή η εικόνα;
Βγείτε από τον κύκλο επιτέλους!
Η ηθική του κοπαδιού είναι δηλητηριώδης!
Και από τη στιγμή που δεν είσαι Θεός
γίνε αγρίμι καθώς θα βρεθείς μοναχός σου
σε ένα βουνό
Περιπλανώμενος πάνω από τη θάλασσα της ομίχλης!
Η ηθική του κοπαδιού έχει την ικανότητα
να σκοτώνει προσωπικότητες
ταλέντα, κάθε είδους ευτυχία!
Με αντάλλαγμα την κοινωνική αποδοχή!
Και εκείνος ο ήλιος ο δυνατός
που στην χώρα αυτή τον εμπορευματοποιείτε
για μια ξαπλώστρα σε ιδιωτική πλέον παραλία
Κάποτε υπήρξε Θεός!
Κι εσείς τον χρησιμοποιείτε
ως μια λάμπα ισχυρή!
Οικειοποιείτε αισχρά την οδύνη
για μια στιγμή ψεύτικης ευφορίας!
